Montaż, podłączenie elektryczne, regulacja Epson B11b248301

Montaż, podłączenie elektryczne i regulacja Epson B11b248301 to proces, który pozwala na poprawne działanie drukarki Epson. Montaż wymaga właściwego podłączenia drukarki do zasilania i sieci internetowej, aby móc korzystać z jej funkcji. Podłączenie elektryczne zapewnia zasilanie drukarki, a regulacja umożliwia dostosowanie drukarki do wymagań określonych w instrukcji użytkownika. Proces montażu, podłączania elektrycznego i regulacji powinien być wykonywany zgodnie z instrukcją producenta, aby uniknąć uszkodzeń lub awarii drukarki.

Ostatnia aktualizacja: Montaż, podłączenie elektryczne, regulacja Epson B11b248301

Połącz więcej dzięki produktom Cable Matters

Przenieś Thunderbolt na wyższy poziom
Kabel Cable Matters Thunderbolt 4 wkracza w przyszłość Thunderbolt dzięki najbardziej zaawansowanemu i wydajnemu kablowi w historii Utworzony. Nowy standard jest tak prosty jak zawsze: wszystkie urządzenia, kable i porty Thunderbolt 4 mają te same niezawodne, nowatorskie funkcje. 

Uproszczona łączność o wysokiej wydajności
- Thunderbolt 4 upraszcza ekosystem Thunderbolt dzięki niezawodnej i stałej wydajności na wszystkich certyfikowanych urządzeniach
- Gwarantowana przepustowość 40 Gb / s, obsługa dwa wyświetlacze 4K lub jeden wyświetlacz 8K, ładowanie i wybudzanie ze snu dla stacji dokujących, sieci Thunderbolt, ulepszenia bezpieczeństwa i ładowanie 100 W

Dwa standardy, jeden kabel
- Kabel jest również w pełni zgodny z USB4, najnowszym standardem USB
- Obsługuje do 40 Gb / s przepustowości, USB Power Delivery 3. 0, DisplayPort Alt Mode i zaawansowane funkcje USB-C w zależności od obsługi urządzenia.

Dane techniczne
Złącze hosta: męskie USB-C
Złącze urządzenia: męskie USB-C
Maksymalna przepustowość: 40 Gb / s
Obsługa złącza: Thunderbolt 4, Thunderbolt 3, USB4, USB -C 3. 2, USB-C 3. 1, USB-C 2. 0

Termistorowa ochrona silnika

Termistor to a małe nieliniowe czujniki rezystancji, które mogą być osadzone w izolacji uzwojenia silnika, aby zapewnić ścisłe powiązanie termiczne z uzwojeniem. Jest wykonany z tlenku metalu lub materiału półprzewodnikowego.

Praktyczne wskazówki dotyczące instalacji i korzystania z ochrony termistora silnika (na zdjęciu: 10k termistor szklany NTC zainstalowany w silniku elektrycznym; kredyt: endless-sphere. com)

Zależność między oporem a temperaturą jest nieliniowa, a rezystancja zmienia się silnie wraz z niewielkimi zmianami temperatury wokół wartości zadanej.

Dzięki prawidłowemu pozycjonowaniu można zlokalizować termistory blisko obszarów krytycznych termicznie lub gorących punktów uzwojenia, gdzie ściśle śledzą temperaturę miedzi z pewnym opóźnieniem, w zależności od wielkości termistorów i tego, jak dobrze są one zainstalowane w uzwojeniu.

Termistory najłatwiej wkłada się w nieobrotowe części silników, takie jak uzwojenie stojana w silniku prądu przemiennego lub interpol i uzwojenia polowe silnika prądu stałego.

4 zalety termistora

Główne zalety termistorów to:

1. Ich mały rozmiar pozwala na instalację w bezpośrednim kontakcie z uzwojeniem stojana.
2. Ich niska bezwładność termiczna zapewnia szybką i dokładną reakcję na zmiany temperatury uzwojenia.
3. Mierzą temperaturę bezpośrednio, niezależnie od tego, jak te temperatury są inicjowane.
4. Mogą być używane do wykrywania warunków przeciążenia w silnikach napędzanych przez przemienniki częstotliwości.

Współczynnik temperatury może być pozytywny (PTC - dodatni współczynnik temperaturowy), w którym opór wzrasta wraz z temperaturą, lub negatywny (NTC - ujemny współczynnik temperaturowy), w którym opór maleje wraz z temperaturą.

Rysunek 1 - Charakterystyka czujnika termistorowego PTC do IEC TC2

RRT to znamionowa temperatura reakcji. Określone limity temperatury / odporności IEC są wyraźnie oznaczone

Typem najczęściej używanym w przemyśle jest termistor PTC, którego typowa charakterystyka oporu jest pokazana na krzywej powyżej.

Opór w normalnych temperaturach jest stosunkowo niski i pozostaje prawie stały aż do znamionowa temperatura reakcji (RRT). Gdy zbliży się i przekroczy RRT, gradient oporu gwałtownie wzrasta, dając termistorowi PTC a wysoka czułość na małe zmiany temperatury.

W punkcie nastawy wzrost temperatury o kilka stopni powoduje duży wzrost oporu. Opór jest monitorowany przez a przekaźnik ochrony termistorowej (TPR) a gdy ostra zmiana rezystancji zostanie wykryta przez termistorowy przekaźnik zabezpieczający (TPR), uruchamia on styk w celu zainicjowania alarmu lub wyzwolenia chronionego urządzenia.

Wymagane są przekaźniki zabezpieczające termistor niezawodnie podróżować, gdy rezystancja czujnika wzrośnie powyżej około 3 kΩ.

Będą również reagować na otwarty obwód, albo w kablu, albo w czujniku termistora, zapewniając tym samym ochronę przed awarią. Zaprojektowano również nowoczesne TPR do wykrywania zwarcia czujnika termistora, gdy rezystancja czujnika spadnie poniżej około 50 Ω. jpg" alt="Termistorowy przekaźnik bezpieczeństwa silnika"/>

Rysunek 2 - Termistorowy przekaźnik bezpieczeństwa silnika (na zdjęciu: Hiquel w obudowie Przekaźnik bezpieczeństwa silnika termistorowego ICM 24Vac)

Podane poziomy operacyjne to:

Ochrona przed przegrzaniem termistora zgodnie z IEC:

• Poziom odpowiedzi = 3300 Ω ± 100 Ω
• Poziom resetowania = 1650 Ω ± 100 Ω

Zabezpieczenie zwarciowe termistora zgodnie z IEC:

Poziom odpowiedzi ≤ 15 Ω

W przemiennikach częstotliwości zmiennoprądowych Termistory PTC są powszechnie stosowane do ochrony silnika klatkowego AC zasilane z falowników. Wiele nowoczesnych konwerterów prądu przemiennego ma wbudowany w konwerter moduł ochrony termistorowej, dzięki czemu nie ma potrzeby stosowania oddzielnego przekaźnika zabezpieczającego termistor.

W silnikach prądu stałego czujniki termistorowe PTC sącoraz częściej stosowane zamiast mikrotermów, które opisano w powyższej sekcji. Znamionowe temperatury reakcji (RRT), które są powszechnie wybierane dla różnych klas izolacji silników elektrycznych, podsumowano w tabeli na rysunku 3.

Rysunek 3 - Typowe ustawienia poziomu temperatury stosowane na obrotowych maszynach elektrycznych

Klasa izolacji	Temperatura znamionowa	Temperatura alarmu	Temperatura podróży
Klasa B	120 ° C	130 ° C	Klasa F	140 ° C	150 ° C	Klasa H	165 ° C	175 ° C

Ze względu na stosunkowo powolny transfer ciepła doczujniki przez środek izolacyjny, termistory PTC nie zapewniają wystarczająco szybkiej ochrony przed zwarciami w silnikach lub transformatorach. Ponadto, ponieważ zwykle znajdują się w uzwojeniach stojana, nie zapewniają one odpowiedniej ochrony dla silników o krytycznym znaczeniu dla wirnika ani dla warunków rozruchu lub zatrzymania wirnika o wysokiej bezwładności.

W takich przypadkach, aby uzyskać pełną ochronę, zaleca się stosowanie termistorów PTC w połączeniu z elektronicznymi przekaźnikami ochrony silnika, które monitorują prąd pierwotny pobierany przez silnik.

Zastosowanie termistorów PTC jako czujników temperatury jest skuteczne tylko wtedy, gdy:

Znamionowa temperatura reakcji (RRT) termistora jest prawidłowo wybrana dla klasy izolacji zastosowanej na uzwojeniu.

Termistory są prawidłowo umieszczone w pobliżu obszarów krytycznych termicznie.

Istnieje niski opór cieplny pomiędzyuzwojenie i termistor PTC. Zależy to od izolacji elektrycznej między uzwojeniem a termistorem. Ponieważ termistory muszą być odizolowane od wysokich napięć, trudniej jest uzyskać niski opór wymiany ciepła w silnikach WN, które mają większą grubość izolacji.

Rysunek 4 - Czujnik temperatury silnika (kredyt: endless-sphere. com)

Kilka czujników termistorowych może być połączonych szeregowo w jednym obwodzie czujnika, pod warunkiem, że całkowita rezystancja w temperaturach otoczenia nie przekracza 1, 5 kΩ. W praktyce i zgodnie z zaleceniami IEC można połączyć szeregowo do sześciu czujników termistorowych.

W przypadku 3-fazowego silnika prądu przemiennego dwa czujniki termistorowesą zwykle dostarczane w każdym z 3 uzwojeń i połączone w dwie grupy po trzy. Jedna grupa może być używana do alarmu, a druga grupa do wyzwalania silnika. Grupa alarmowa jest zwykle wybierana z niższą znamionową temperaturą reakcji (RRT), zazwyczaj 5 ° C lub 10 ° C niżej niż w grupie wyzwalającej.

Jeśli operator nie podejmie żadnych działań, grupa wyzwalająca jest używana do bezpośredniego wyłączenia silnika, aby zapobiec uszkodzeniu izolacji uzwojenia.

W wielu przypadkach użytkownicy wybierają obie grupy, aby mieć ten sam RRT. W takim przypadku używana jest tylko jedna grupa termistorów (po jednym w każdej fazie), które są następnie używane do wyłączania silnika. Zapewnia to jeden zapasowy termistor w każdej fazie.

Fizyczna lokalizacja czujników termistorowychw silniku prądu przemiennego zależy od konstrukcji silnika, niezależnie od tego, czy ma on wirnik cylindryczny czy wirnik biegunowy, oraz kilka innych zmiennych konstrukcyjnych i produkcyjnych. W niektórych przypadkach konieczne może być ustalenie optymalnej lokalizacji na podstawie doświadczeń z badań. com/images/electric-motor/practical-tips-for-installation-and-using-of-thermistor-motor-protection_3. jpg" alt="Termistorowy przekaźnik ochronny"/>

Rysunek 5 - Termistorowy przekaźnik ochronny (na zdjęciu: 2 Używany przekaźnik monitorowania termistorowego silnika ABB; kredyt: eBay)

Termistorowy przekaźnik ochronny

Przeznaczony jest przekaźnik ochronny termistora (TPR)montaż wewnątrz szafy sterowniczej lub centrum sterowania silnikiem (MCC), zwykle na standardowej szynie zaciskowej. Rysunek 6 przedstawia typowe połączenie dwóch termistorowych przekaźników zabezpieczeniowych i związanych z nimi grup czujników termistorowych.

Do sterowania alarmem i wyzwalaniem 3-fazowego ACsilnik indukcyjny. Na działanie przekaźników zabezpieczających termistor mogą wpływać zewnętrzne zakłócenia elektryczne, w których napięcia mogą być indukowane w kablu czujnika.

W związku z tym kable między przekaźnikiem ochronnym termistora a czujnikami termistorowymi PTC powinny być wybierane i instalowane w celu zminimalizowania skutków indukowanego hałasu.

Kable powinny być jak najkrótsze i powinien unikać biegnące blisko hałaśliwych kabli wysokiego napięcia na długich dystansach!

Rysunek 6 - Typowe połączenie przekaźników zabezpieczających termistor

Podczas testów należy uważać, aby niemegger w termistorach, ponieważ może to spowodować ich uszkodzenie!! Prawidłowa procedura polega na podłączeniu wszystkich przewodów termistora i zastosowaniu napięcia testowego między nimi a ziemią lub fazami.

Niektóre praktyczne zalecenia dotyczące rodzaju kabli, które należy stosować, są następujące:

Odległości ≤ 20 m - Dopuszczalny jest standardowy kabel równoległy

Odległości ≥ 20 m, ≤100 m - Konieczny jest skrętka dwużyłowa

Odległości ≥ 100 m - Konieczny jest kabel ze skrętką ekranowaną (STP)

Wysoki poziom zakłóceń - Konieczny jest kabel ze skrętką ekranowaną (STP)
Ekran powinien być uziemiony tylko na jednym końcu

Dla odległości kabli od czujników większa niż 200 metrów, należy również wziąć pod uwagę pole przekroju przewodów. Zalecane są następujące:

Rysunek 7 - Zalecany rozmiar kabla do czujników termistorowych

Przekrój przewoduMaksymalna długośćTyp kabla0, 5 mm²200 mSkrętka ekranowana (ekran uziemiony tylko na jednym końcu)0, 75 mm²300 m1, 0 mm²400 m1, 5 mm²600 m2, 5 mm²1000 m

Nowa generacja termistorowych przekaźników zabezpieczających silnik

Odniesienie // Praktyczne napędy o zmiennej prędkości i elektronika mocy autorstwa Malcolma Barnesa (Zakup miękkiej okładki z Amazon)

Wskazówka dotycząca naprawy „Awaryjny rozruch”

Awaryjne uruchamianie silnika kablami rozruchowymi

Jeżeli prędkość rozruchowa silnika nie jest wystarczająca do jego uruchomienia wskutek zbyt słabego akumulatora, to pojazd można uruchomić za pomocą zewnętrznego akumulatora i kabli rozruchowych. W większości przypadków proces, zwany również „pożyczaniem prądu”, jest wykonywany przy użyciu drugiego samochodu i kabli rozruchowych.

Jeśli w pobliżu nie ma pomocy drogowej, to podczas uruchamiania kablami rozruchowymi należy przestrzegać następujących wskazówek:

• Aby uniknąć uszkodzeń w instalacji elektrycznej pojazdu, należy stosować tylko odpowiednie kable rozruchowe o wystarczającym przekroju przewodu
• Przed przystąpieniem do awaryjnego rozruchu dokładnie przeczytaj instrukcję obsługi kabli rozruchowych oraz instrukcje obsługi pojazdów, w tym wskazówki dotyczące bezpieczeństwa
• Akumulatory obu pojazdów muszą mieć to samo napięcie znamionowe
• Jeśli awaryjny rozruch jest wykonany poprzez zasilanie z innego samochodu, upewnij się, że nadwozia obu pojazdów nie stykają się

Akumulator „pożyczający” prąd powinien być wystarczająco naładowany i mieć pojemność (Ah) równą lub większą niż akumulator zasilany

Zasada bezpieczeństwa!

Aby uniknąć uszkodzenia rzeczy i obrażeń ciała, nie należy uruchamiać za pomocą kabli, jeśli akumulatory są zamarznięte, uszkodzone lub nieszczelne!

Nie wykonywać awaryjnego rozruchu w otoczeniu, w którym istnieje ryzyko eksplozji!

Nieprawidłowe użycie kabli rozruchowych przy samochodzie grozi pożarem, implozją, oparzeniami i wybuchem!

Przygotowanie do awaryjnego rozruchu

Zabezpiecz pojazdy przed niezamierzonym stoczeniem

W przypadku automatycznej skrzyni biegów, ustaw dźwignię wyboru biegów na „P”, zaciągnij hamulec awaryjny

W przypadku manualnej skrzyni biegów, ustaw dźwignię zmiany biegów w położenie neutralne, zaciągnij hamulec awaryjny

Przed awaryjnym rozruchem wyłącz w obu pojazdach „zapłon” oraz wszystkie odbiorniki, jak radio, dmuchawę itp.

Podłączanie kabli rozruchowych

Należy przy tym zawsze kierować się wskazówkami dotyczącymi „Awaryjnego rozruchu”, podanymi w instrukcji obsługi obu pojazdów!

1. Zacisk 1 czerwonego kabla podłącz do bieguna dodatniego (plusa) naładowanego akumulatora (B).
2. Zacisk 2 czerwonego kabla podłącz do bieguna dodatniego (plusa) rozładowanego akumulatora (A).
3. Zacisk 1 czarnego kabla podłącz do bieguna ujemnego (minusa) naładowanego akumulatora (B).
4. Zacisk 2 czarnego kabla podłącz do masy/ nadwozia lub do kadłuba silnika pojazdu (A) możliwie daleko od bieguna akumulatora, zapewniając w ten sposób połączenie z rozładowanym akumulatorem.

A= pojazd z rozładowanym akumulatorem / B= pojazd z naładowanym akumulatorem

Ważne wskazówki!

W samochodzie z rozładowanym akumulatorem nie wolno podłączać czarnego kabla do ujemnego bieguna akumulatora. W przypadku akumulatora intensywnie „gazującego” istnieje niebezpieczeństwo wybuchu!

W przypadku pojazdów wyposażonych w systemy zarządzania akumulatorem, awaryjny rozruch musi odbywać się z wykorzystaniem punktów do uruchamiania z obcego źródła, umieszczonych w komorze silnika. Jeśli awaryjny rozruch odbywa się bezpośrednio na biegunach akumulatora, może to doprowadzić do uszkodzenia elektroniki pokładowej lub czujnika akumulatora.

Rys.

Położenie punktów do uruchamiania z obcego źródła

BMW/E90 w komorze silnika

Wykonanie awaryjnego rozruchu

1. Uruchom pojazd (B) z naładowanym akumulatorem i pozostaw na biegu jałowym
2. Uruchom pojazd (A) z rozładowanym akumulatorem
3. Jeżeli silnik nie zaskoczy, to po każdej próbie uruchomienia, która nie powinna trwać dłużej niż 15 sekund, należy zrobić przerwę co najmniej 1-minutową. Po uruchomieniu pojazdu odczekaj ok. 2 minuty, aż silnik zacznie równo pracować, a następnie odłącz kable rozruchowe

Odłączanie kabli rozruchowych

Kable rozruchowe odłącza się w odwrotnej kolejności.

Odłącz zacisk 2 czarnego kabla od pojazdu z rozładowanym akumulatorem

Odłącz zacisk 1 czarnego kabla od pojazdu z naładowanym akumulatorem

Odłącz zacisk 2 i na końcu zacisk 1 czerwonego kabla

Wskazówka!

Po udanym rozruchu należy wykonać jazdę pojazdem korzystającym z „pożyczanego” prądu, aby naładować akumulator.

Aby uniknąć kolejnego zgaśnięcia pojazdu, zaleca się podładować akumulator za pomocą prostownika, następnie sprawdzić go lub w razie potrzeby wymienić.