Canon EOS M3 to zaawansowany aparat cyfrowy, który wyposażony jest w wiele funkcji, które sprawiają, że jest idealnym narzędziem dla profesjonalistów i amatorów. Podręcznik instalacji, obsługi i techniczny Canon EOS M3 jest idealny dla osób, które chcą uzyskać jak najwięcej z tego aparatu. Podręcznik jest skonstruowany w sposób przystępny i zawiera wszystkie informacje potrzebne do korzystania z aparatu. Zawiera on również szczegółowe instrukcje dotyczące konfiguracji, zarządzania aparatem, wykonywania zdjęć i wielu innych. Podręcznik zawiera również informacje na temat wszystkich dostępnych funkcji aparatu i jak je wykorzystać. Dzięki temu podręcznikowi można cieszyć się pełnią możliwości, jakie oferuje Canon EOS M3.
Ostatnia aktualizacja: Podręcznik instalacji, obsługi i techniczny Canon Eos M3
PORTRETY
Wybór specjalistycznego obiektywu pomoże Ci robić zdjęcia portretowe na zupełnie nowym poziomie – od wypełniających kadr zdjęć głowy po szerokokątne portrety uliczne.
Większość aparatów EOS ma uniwersalny obiektyw, który sprawdza się w przypadku większości typów fotografii. Aby jednak przejść na wyższy poziom fotograficznego zaawansowania, warto zainwestować w szereg obiektywów, które sprawdzają się w przypadku określonego gatunku, np. w kontekście fotografii portretowej. Wybrany obiektyw może znacząco zmienić wygląd zdjęć. Poszczególne modele różnią się m. in. ogniskową, maksymalną przysłoną, wagą i rozmiarem.
Jakie cechy ma dobry obiektyw do fotografii portretowej?
Głównymi cechami wyróżniającymi obiektywy portretowe są ogniskowa i maksymalna przysłona. Jednak przy wyborze optymalnego obiektywu do zdjęć portretowych firmy Canon należy wziąć pod uwagę także inne kwestie.
Zgodność z obiektywami
Po pierwsze, warto pomyśleć o posiadanym aparacie i obiektywach, które są z nim zgodne. Aparaty z systemu Canon EOS R zapewniają swobodę wyboru obiektywu. Dzięki adapterom mocowania obiektywu RF można fotografować, używając obiektywów RF i EF.
Mocowanie obiektywu RF firmy Canon to fantastyczny punkt wyjścia do znalezienia obiektywu do fotografii portretowej. Obiektywy RF – przeznaczone do aparatów bezlusterkowych firmy Canon, takich jak modele Canon EOS R6 i EOS RP – mają 12-stykowe połączenie między obiektywem a aparatem, co umożliwia niewiarygodnie szybką, niezawodną automatyczną regulację ostrości. Kreatywne możliwości, które zapewnia technologia aparatów bezlusterkowych, sprawiają, że mocowanie RF jest świetną inwestycją w kontekście przyszłych rozwiązań sprzętowych na kolejnych etapach przygody z fotografią.
Wyposażony w mechanizm stabilizacji obrazu model Canon RF 24-105mm F4-7. 1 IS STM ma długość zaledwie 88, 8 mm. Jest uniwersalnym rozwiązaniem w odniesieniu do fotografii portretowej. Zdjęcie zrobione aparatem Canon EOS R6 z obiektywemCanon RF 24-105mm F4-7. 1 IS STM; 44 mm, 8 s, f/16 i ISO 100.
Stabilizator obrazu
Trzeba też pamiętać o tym, że podczas robienia zdjęć portretowych nie zawsze można używać statywu, a czasami świadomie nie chcemy tego robić. Tu z pomocą przychodzi stabilizacja obrazu. Takie obiektywy jak Canon RF 35mm F1. 8 MACRO IS STM, RF 85mm F2 MACRO IS STM i RF 24-105mm F4-7. 1 IS STM mają funkcję stabilizacji obrazu, dzięki czemu umożliwiają robienie wyraźnych zdjęć aparatem trzymanym w dłoniach. Udoskonalona stabilizacja pozwala wydłużyć czas naświetlania, a tym samym wpuścić do aparatu jak największą ilość światła. Dzięki temu można fotografować w różnych warunkach oświetleniowych. Efekt jest spotęgowany, gdy sparujemy stabilizowany obiektyw z aparatem mającym funkcję stabilizacji obrazu w korpusie (IBIS), takim jak model Canon EOS R6 (w tym przypadku mamy stabilizację na poziomie 8 jednostek).
Wymiary i masa
Warto także wziąć pod uwagę wymiary, masę i wszechstronność. W przypadku fotografów portretowych, którzy chcą pracować dynamicznie lub używać obiektywów do obsługi wielu gatunków fotografii, doskonałym rozwiązaniem jest mały, lekki obiektyw. Modele Canon RF 50mm F1. 8 STM i RF 35mm F1. 8 MACRO IS STM są niezwykle małymi obiektywami, dzięki czemu stanowią doskonałe uzupełnienie zestawu sprzętowego fotografów robiących uliczne zdjęcia portretowe. Dzięki maksymalnej przysłonie na poziomie f/1, 8, która umożliwia atrakcyjne rozmycie tła i swobodę w kontekście głębi ostrości, można wykorzystać ich potencjał w odniesieniu do klasycznych portretów. Jednak maksymalną wszechstronność zapewni model Canon RF 24-105mm F4-7. 1 IS STM. Dzięki szerokiemu zakresowi ogniskowej ten model jest idealnym uniwersalnym obiektywem do codziennego użytku. Doskonale nadaje się do niemal wszystkich rodzajów fotografii – od ultraszerokokątnych zdjęć architektonicznych (24 mm) po portrety studyjne (85 mm) i zdjęcia głowy w trybie teleobiektywu (105 mm).
Maksymalna przysłona
Kolejnym kluczowym czynnikiem przy wyborze obiektywu do wykonywania portretów jest jego maksymalna przysłona. Wartość przysłony odnosi się do wielkości dostępnego w obiektywie otworu, przez który światło pada na matrycę aparatu.
Każdy obiektyw ma oznaczenie przysłony, np. f/2, 8 lub f/4. W przypadku niektórych obiektywów zmiennoogniskowych dostępne są wartości przysłony uzależnione od wybranej ogniskowej. W ich przypadku mamy oznaczenie zakresu, np. f/4–7, 1. Inne obiektywy zmiennoogniskowe, w tym modele Canon RF 24-105mm F4L IS USM i RF 24-70mm F2. 8L IS USM, mają stałą maksymalną przysłonę, co zapewnia spójną ekspozycję w całym zakresie ogniskowej. Te odporne na warunki pogodowe i mające stałą maksymalną przysłoną obiektywy z serii L doskonale nadają się dla fotografów, którzy chcą przejść z modelu na bardziej zaawansowane rozwiązanie lub szukają profesjonalnego obiektywu.
Ogniskowa 50 mm sprawdza się w przypadku wielu rodzajów fotografii, a szeroka maksymalna przysłona umożliwia łagodne rozmycie tła na zdjęciach portretowych. Zrobione aparatem Canon EOS R6 z obiektywem , 1/125 s, f/1, 8 i ISO 1250. © Ejiro Dafé
Im mniejsza wartość przysłony, tym większy jest jej maksymalny otwór. Obiektyw z większą przysłoną maksymalną ma sporo zalet w kontekście fotografii portretowej.
Większy otwór przysłony sprawia, że przez obiektyw dociera do matrycy aparatu większa ilość światła, więc obiektywy o dużej przysłonie, takie jak i RF 85mm F2 MACRO IS STM, doskonale nadają się do fotografowania w słabym świetle (na przykład zdjęcia portretowe w pomieszczeniach) oraz do eksperymentowania ze światłem, np. pl/get-inspired/tips-and-techniques/black-and-white-portraits/">portretów czarno-białych lub portretów abstrakcyjnych. Drugą zaletą jest to, że fotografowanie z przysłoną ustawioną na maksymalną wartość (pełne otwarcie) powoduje większe rozmycie tła, często preferowane przez fotografów portretowych.
Przyjrzyjmy się kilku przykładom robienia zdjęć portretowych z różną przysłoną. ws/i/canon/get-inspired-portrait-lens-comparison-ejiro-dafe_10d21b3c951a4f6780bea29dfce033de? $media-collection-full-dt$" type="image/webp" media="(min-width: 1472px)"/>
Te trzy obrazy, wszystkie zrobione z tą samą ogniskową (obiektywem Canon RF 50mm f/1. 8 STM), pokazują efekt użycia różnej przysłony – od szerokiego kadru (niska liczba f) na pierwszym zdjęciu do wąskiego kadru (wyższa liczba f) na trzecim zdjęciu. Do rozmycia rozpraszającego tła na zdjęciach portretowych potrzebny jest obiektyw z dużym otworem przysłony. W przypadku pierwszego zdjęcia uwaga widza skupia się na twarzy fotografowanej osoby, a nie na rozpraszającym tle. Portret jest dużo atrakcyjniejszy. © Ejiro Dafé
Nie oznacza to jednak, że obiektyw z nieco mniejszą maksymalną przysłoną, np. f/4 w obiektywie Canon RF 24-105mm F4L IS USM, nie może generować pięknego rozmycia, szczególnie w przypadku ogniskowej z zakresu teleobiektywu. Jest to spowodowane przez zacieśnienie perspektywy – tym większe, im dłuższa jest ogniskowa. Obiektyw „skraca” odległość między nieostrym tłem a obiektami, zapewniając efekt wyraźnego rozmycia za nimi.
Najlepsze obiektywy firmy Canon do zdjęć głowy i tradycyjnych portretów
Model Canon RF 85mm F2 MACRO IS STM to przystępna cenowo opcja dla fotografów, którzy używają aparatów bezlusterkowych i potrzebują specjalnego obiektywu do zdjęć portretowych. Zrobione aparatemCanon EOS R6 z obiektywemCanon RF 85mm F2 MACRO IS STM; 1/800 s, f/2 i ISO 400. © Ilvy Njiokiktjien
Obiektyw RF 85mm F2 MACRO IS STM umożliwia tworzenie pięknych portretów dzięki ogniskowej z zakresu teleobiektywu. Ma też szybki, niezawodny nawet w słabym świetle autofokus. © Ilvy Njiokiktjien
Ogniskowa to wyrażona w milimetrach odległość między obiektywem a matrycą aparatu, gdy obiekt jest wyostrzony. Obiektywy zmiennoogniskowe obsługują określony zakres ogniskowej – od wartości minimalnej do wartości maksymalnej, np. 24–105 mm. Zwykle termin „obiektyw portretowy” odnosi się do obiektywu o ogniskowej ponad 85 mm – takiego jak Canon RF 85mm F2 MACRO IS STM, który charakteryzuje się lekką konstrukcją i 5-krotną stabilizacją obrazu, dzięki czemu pozwala robić doskonałe zdjęcia portretowe z ręki.
W tym klasycznym układzie (głowa i ramiona) obiektyw portretowy 85 mm zapewnia dłuższą ogniskową, co przekłada się na naturalny wygląd i umożliwia wyodrębnienie obiektu z tła. W przypadku aparatu z matrycą APS-C obiektyw 50 mm zapewnia mniej więcej takie samo pole widzenia jak obiektyw 85 mm w aparacie z matrycą pełnoklatkową.
Dla porównania: użycie krótszej ogniskowej, np. 24 mm, zniekształciłoby twarz obiektu, ponieważ zmieniłoby jej proporcje. Ponadto przy krótszych ogniskowych tło jest zwykle bardziej widoczne. ws/i/canon/get-inspired-abstract-portrait-photography-9_45ae6e565cd043fab24e0decc0cd4ce6? $media-collection-full-dt$" type="image/webp" media="(min-width: 1472px)"/>
Model Canon RF 50mm F1. 8 STM to doskonałe rozwiązanie dla osób, które przejść z obiektywu podstawowego na pierwszy obiektyw stałoogniskowy. 8 STM; 50 mm, 1/200 s, f/2, 8 i ISO 320.
Obiektywy z ogniskową mieszczącą się w środku zakresu, takie jak i RF 50mm F1. 8 STM, też mogą nadawać się do tworzenia zdjęć portretowych. Te ogniskowe zniekształcają obrazy w mniejszym stopniu niż obiektywy szerokokątne, co sprawia, że zdjęcia mają bardziej naturalny wygląd. Doskonale nadają się do tworzenia portretów obejmujących całą sylwetkę, co jest szczególnie przydatne w przypadku fotografów mody.
Najlepsze obiektywy Canon do portretów grupowych i portretów ulicznych
Dzięki maksymalnej ogniskowej na poziomie 105 mm obiektyw Canon RF 24-105mm F4-7. 1 IS STM umożliwia pracę w trybie teleobiektywu. Sprawdza się też w przypadku portretów ulicznych i grupowych. Zdjęcie zrobione aparatemCanon EOS RP z obiektywem; 54 mm, 1/160 s, f/5, 6 i ISO 400.
Zastosowanie uniwersalnego obiektywu zmiennoogniskowego, takiego jak , zapewnia najlepsze parametry ogniskowej zarówno w trybie szerokokątnym, jak i w trybie teleobiektywu, a także w przypadku pośrednich wartości. Najszerszy kąt widzenia (24 mm) tego obiektywu pozwala tworzyć portrety grupowe obejmujące bardzo dużą liczbę osób, a także bardzo szeroki kontekst w przypadku portretów ulicznych. Natomiast górny zakres ogniskowej doskonale sprawdza się w przypadku klasycznych portretów i zbliżeń głowy.
Szeroki kąt zapewnia doskonały efekt w odniesieniu do portretów sytuacyjnych, w przypadku których otoczenie obiektu odgrywa istotną rolę, a także portretów grupowych, gdy w kadrze musi zmieścić się wiele obiektów.
Jeśli chcesz tworzyć portrety grupowe, idealnym rozwiązaniem jest obiektyw Canon RF 16mm F2. 8 STM. Jeśli fotografujesz grupę ludzi na stosunkowo małym obszarze, za pomocą tego bardzo szerokokątnego obiektywu możesz zrobić udane zdjęcie.
Najlepsze obiektywy firmy Canon do zdjęć beauty
Zbliż się do obiektów i odkryj piękne szczegóły na zdjęciach portretowych dzięki szerokokątnemu obiektywowi Canon RF 35mm F1. 8 MACRO IS STM. Zdjęcie zrobione aparatem Canon EOS R z obiektywem ; 1/200 s, f/2, 8 i ISO 200. © Guia Besana
Makroobiektywy są zwykle kojarzone ze zdjęciami makro przedstawiającymi fascynujące owady lub apetyczne potrawy. Jednak szczegółowość generowanego przez nie obrazu sprawia, że doskonałe nadają się do zdjęć portretowych. Makroobiektywy są często używane do fotografowania mody i tworzenia portretów beauty w celu uwydatnienia rysów twarzy lub wyróżnienia określonych produktów kosmetycznych.
Minimalna odległość ogniskowania obiektywu Canon RF 85mm F2 MACRO IS STM wynosi 35 cm. Z kolei obiektyw RF 35mm F1. 8 MACRO IS STM może wyostrzać obiekty już z odległości nawet 17 cm. Korzystając z makroobiektywu i zbliżając się do fotografowanego obiektu, można pokazać wyjątkowe szczegóły, a tym samym piękno obiektów.
Autor: Peter Wolinski
Rozdział 7. Bezpieczeństwo użytkowania maszyn i innych urządzeń technicznych
Autor: Dariusz Kalwasiński
Spis treści
7. 1. Informacje ogólne
7. 2. Ogólne wymagania dotyczące bezpieczeństwa użytkowania maszyn i innych urządzeń technicznych
7. Pomieszczenia pracy
7. Instalacje i urządzenia elektryczne
7. 3. Przejścia i dojścia do stanowiska pracy
7. 4. Organizacja stanowiska pracy
7. 5. Instrukcja BHP
7. 6. Elementy sterownicze mające wpływ na bezpieczeństwo
7. 7. Sygnały świetlne i dźwiękowe wpływające na bezpieczeństwo
7. 8. Osłony i urządzenia ochronne
7. 9. Oznakowanie maszyn i innych urządzeń technicznych
7. 10. Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze
7. Wytyczne i zalecenia dotyczące bezpieczeństwa użytkowania maszyn technologicznych i innych urządzeń technicznych dla osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności
7. Niepełnosprawność układu ruchu
7. Niepełnosprawność wzroku
7. Niepełnosprawność słuchu
7. Niepełnosprawność psychiczna
7. Niepełnosprawność intelektualna
7. Inne rodzaje niepełnosprawności
7. Bibliografia
7. Informacje ogólne
Zagrożenia mechaniczne występujące w procesie użytkowania maszyn stanowią specyficzną grupę zagrożeń ze względu na sposób oddziaływania na pracownika, różnorodność i natychmiastowość następstw oraz rozmiar i konsekwencje tych następstw. Zagrożenia te mogą być powodowane przez elementy wyposażenia stanowiska pracy, z którymi pracownik bezpośrednio lub pośrednio styka się w procesie pracy, a ich skutkiem może być uraz (przecięcie, przekłucie, stłuczenie, odcięcie, uderzenie, zmiażdżenie, złamanie i in. ) lub nawet śmierć pracownika. Do potencjalnych źródeł zagrożeń mechanicznych na stanowisku pracy należy zaliczyć urządzenia techniczne umożliwiające prowadzenie procesu pracy, np. : maszyny, narzędzia, instalacje technologiczne, oprzyrządowanie i ich wyposażenie dodatkowe, urządzenia pomocnicze przeznaczone do składowania materiałów, wyrobów, przyrządów, narzędzi i odpadów, a także inne wyposażenie stanowisk pracy (szafy, stoły, warsztaty, regały, krzesła itp. ). Ponadto źródłami zagrożeń mogą być materiały stosowane w procesie pracy (surowce, półfabrykaty, wyroby gotowe itp. Do źródeł wystąpienia tych zagrożeń [3] należą w szczególności:
- ruchome elementy użytkowanych maszyn, narzędzi i innych urządzeń technicznych (ruchome elementy napędu, głowice, uchwyty oraz miejsca zbiegania się obracających się elementów – koła zębate, koła cierne, koła pasowe, koła łańcuchowe – narzędzia poruszające się ruchem posuwisto-zwrotnym lub obrotowym itp. )
- przemieszczające się elementy maszyn i innych urządzeń technicznych (stoły, suporty, głowice narzędziowe, uchwyty itp. )
- ostre, wystające i chropowate elementy materiałów, maszyn i innych urządzeń technicznych oraz wyposażenia miejsca pracy (elementy konstrukcyjne maszyn, narzędzia, chropowate przedmioty, ostre obrabiane przedmioty, ostre elementy urządzeń pomocniczych itp. )
- spadające elementy (obrabiane przedmioty, głowice, narzędzia, uchwyty, imadła itp. )
- śliskie i nierówne powierzchnie w miejscu pracy powstałe wskutek rozprysku lub rozlania się płynów technologicznych (oleje, płyny chłodzące) czy ubytków w posadzkach będących wynikiem wadliwego wykonawstwa lub zużycia technicznego itp.
- powierzchnie gorące (odpryski wiórów powstałe podczas skrawania czy też powierzchnie maszyn, innych urządzeń technicznych, obrabianych przedmiotów lub instalacji technologicznych itp. )
- wyrzuty obrabianych elementów, narzędzi lub przedmiotów podczas procesu skrawania (wióry lub odpryski z obrabianych przedmiotów, uszkodzone lub pęknięte narzędzia lub przedmioty itp. )
- prowadzenie prac konserwatorskich, remontowych i naprawczych na wysokości lub w zagłębieniach
- ograniczone przestrzenie przy maszynach i innych urządzeniach technicznych, zwłaszcza podczas dojścia do nich lub przejścia obok nich
- wytrysk płynów pod ciśnieniem (układy hydrauliczne).
Zgodnie z art. 217 Kodeksu pracy [4] niedopuszczalne jest wyposażanie stanowisk pracy w ma-szyny i inne urządzenia techniczne, które nie spełniają wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy zawartych w rozporządzeniach ministra gospodarki w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn [7] oraz w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn [8]. Wymaganie to przywołane zostało również w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, gdzie maszyny i inne urządzenia techniczne, zwane dalej „maszynami”, powinny spełniać wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy, określone w tych przepisach, przez cały okres ich użytkowania [5: § 51. 1]. Maszyny i inne urządzenia techniczne zakupione lub oddane do eksploatacji przed dniem 1 maja 2004 r. powinny były ulec modernizacji (do dnia 1 stycznia 2006 r. ) i spełniać wymagania zawarte w rozporządzeniu Ministra Gospodarki w sprawie minimalnych wymagań [7]. Natomiast maszyny i urządzenia techniczne zakupione lub oddane do eksploatacji po 1 maja 2004 r. muszą spełniać wymagania zawarte w rozporządzeniu ministra gospodarki w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn [8].
Wymagania z zakresu bezpieczeństwa użytkowania maszyn i innych urządzeń technicznych są obligatoryjne do spełnienia przez pracodawcę, niezależnie od tego, czy maszyny te użytkowane są wyłącznie przez osoby pełnosprawne, czy też przez osoby z różnymi rodzajami niepełnosprawności.
FOTOGRAFIA CZARNO-BIAŁA
Dowiedz się, jak robić zadziwiające czarno-białe zdjęcia w różnych kontekstach – od krajobrazów i portretów po śluby i przyrodę – dzięki naszym specjalistycznym wskazówkom, technikom i sugestiom dotyczącym doboru sprzętu.
Dobra fotografia czarno-biała cechuje się ponadczasową jakością, której nie da się oddać na kolorowych zdjęciach. Co więcej, uwydatnia ona dramaturgię, emocje i pasję. Ten rodzaj zdjęć zawsze był popularny w przypadku fotografii portretowej i ślubnej. Jednak obrazy monochromatyczne (zawierające tylko jeden kolor) mogą też podkreślać kształt, teksturę, odcienie i szczegóły. Dzięki temu czerń i biel jest równie atrakcyjna w przypadku zdjęć krajobrazowych, architektonicznych, sportowych i ukazujących dynamiczne wydarzenia, a także innych gatunków fotografii.
Tworzenie zachwycających zdjęć czarno-białych może wydawać się trudnym zadaniem, ponieważ sami widzimy świat w kolorze. Poniżej przedstawiamy specjalistyczne wskazówki, które ułatwią opanowanie tego fotograficznego stylu.
Co to jest fotografia czarno-biała?
Dwa zdjęcia muszli: jedno kolorowe i jedno czarno-białe. W przypadku wersji monochromatycznej uwagę przyciąga cała muszla, a nie tylko jej spiralna końcówka. Zrobione aparatemCanon EOS 250D z obiektywemCanon EF-S 60mm f/2. 8 Macro USM; 1/640 s, f/5 i ISO 200. ws/i/canon/eos_250d_cinc_sample_pictures-functional-creative_assist_monocrome_sepia-pattern_1-img_5427_bc150b065214445899783aada9098b94? $media-collection-half-dt$" type="image/webp" media="(min-width: 1472px)"/>
Który obraz wygląda lepiej: kolorowy czy czarno-biały? W przypadku fotografii werdykt o atrakcyjności zdjęć wydaje oglądający – nie ma złych i dobrych rozwiązań, a eksperymentowanie to część zabawy.
Dostępne są dwie opcje tworzenia zdjęć czarno-białych: można robić zdjęcia w kolorze i konwertować je na czarno-białe na etapie postprodukcji; można też wybrać opcję Monochromatyczne w menu stylu obrazów w aparacie. To drugie rozwiązanie pozwala wyświetlić podgląd na ekranie LCD lub w wizjerze elektronicznym aparatu i sprawdzić, jak będzie wyglądał obraz.
Pamiętaj jednak, że ujęcie, które wygląda dobrze w kolorze, może nie mieć tej samej siły wyrazu w trybie czarno-białym i odwrotnie. Na przykład czerwone kwiaty wyróżniają się na zielonym tle w przypadku fotografii kolorowej. Jednak po sfotografowaniu tego samego obiektu w trybie monochromatycznym może okazać się, że czerwień i zieleń zmieniają się w podobne odcienie szarości.
Umiejętność spoglądania na świat w trybie monochromatycznym jest efektem praktyki. Proces nauki można jednak przyspieszyć. Zasadniczo w przypadku obrazów czarno-białych potrzebny jest większy kontrast niż w przypadku kolorowych zdjęć tego samego obiektu. Sfotografuj ten sam obiekt dwa razy – najpierw w kolorze, a następnie w czerni i bieli, po czym porównaj oba obrazy.
W przypadku zdjęć czarno-białych zalecane jest fotografowanie w trybie RAW. Format ten zapewnia więcej opcji dostosowywania obrazu za pomocą oprogramowania Digital Photo Professional (DPP) firmy Canon niż pliki w formacie JPEG. Skonfigurowanie aparatu w taki sposób, aby zapisywał pliki RAW, pozwoli zachować wszystkie informacje o kolorach nawet w przypadku fotografowania w trybie monochromatycznym.
Pięć wskazówek dotyczących fotografii czarno-białej
- Używaj małego otworu przysłony i jak najniższej czułości ISO
- Sprawdzaj histogramy w aparacie
- Eksperymentuj z filtrami
- Rób zdjęcia w formacie RAW i sprawdzaj opcje aparatu
- Uwydatniaj kontrast na zdjęciach czarno-białych
Kolory mogą odwracać uwagę od naturalnego uroku zdjęć portretowych i ślubnych. Tryb monochromatyczny poprawia estetykę w odniesieniu do fotografowanego obiektu. Umożliwia też zastosowanie sprytnego efektu świetlnego, który widać na tym zdjęciu. Zrobione aparatem Canon EOS 6D (poprzednik modelu Canon EOS 6D Mark II) z obiektywem Canon EF 24mm f/1. 4L II USM, lampą błyskową Canon Speedlite 600EX-RT (poprzednik modelu Canon Speedlite 600EX II-RT) oraz wyzwalaczem lamp błyskowych Canon Speedlite ST-E3-RT; 1/100 s, f/1, 8 i ISO 3200. © Fabio Mirulla
Zdjęcia czarno-białe zazwyczaj dobrze sprawdzają się w przypadku portretów. Często uzasadnia się to tym, że brak kolorów eliminuje elementy odciągające uwagę i pozwala uwydatnić konkretny obiekt. Prostota tego zdjęcia sprawia, że jest ono tak efektowne. Zdjęcie zrobione aparatemCanon EOS R z obiektywemCanon RF 35mm F1. 8 MACRO IS STM; 1/160 s, f/2, 8 i ISO 200. © Helen Bartlett
Czarno-białe obrazy, często preferowane w przypadku fotografii ślubnej, mogą uwydatniać emocje i dramaturgię. Obrazy monochromatyczne mogą też podkreślać wyrazy twarzy oraz szczegóły i kształty kluczowych elementów – od niewielkich przedmiotów, takich jak obrączki i buty, po sukienkę panny młodej i lokalizację.
Tryb czarno-biały sprawdza się bardzo dobrze w przypadku portretów. Wynika to częściowo z tego, że wiele niezapomnianych portretów z ubiegłego wieku wykonano w trybie monochromatycznym, a my oswoiliśmy się z tym stylem. Dodanie oświetlenia bocznego jest szczególnie skuteczne. Tworzy silny kontrast między jasnymi partiami i cieniem.
Czarno-biała fotografia przyrodnicza
Przekształcenie tego obrazu na czarno-biały odmieniło wygląd piór na pysku strusia do tego stopnia, że przypominają one futro. pl/cameras/eos-r6/">Canon EOS R6 z obiektywemCanon RF 600mm F11 IS STM, 1/5000 s, f/11 i ISO 1600. © John Dickins
Czerń i biel mogą zapewnić efektowny obraz obiektu, który w kolorze mógłby wyglądać mniej atrakcyjnie, na przykład ta zimowa sceneria leśna. pl/cameras/powershot-g7-x-mark-iii/">Canon PowerShot G7 X Mark III; 1/500 s, f/2, 8 i ISO 400. © Helen Bartlett
Na wielu zdjęciach krajobrazowych dominuje intensywny błękit nieba lub ciepłe odcienie generowane przez zachodzące słońce. Z kolei na wielu zdjęciach przyrodniczych widzimy naturalne odcienie zwierząt i przyrody. Czarno-białe zdjęcia krajobrazowe mają inny wygląd – często są nastrojowe i spektakularne. Monochromatyczne zdjęcia przyrodnicze mogą uwydatniać piękne szczegóły zwierząt, owadów i roślin.
Dobór zdjęć nadających się do konwersji wymaga szczególnych umiejętności. Zasadniczo celem jest „dodanie” czegoś poprzez usunięcie kolorów, więc trzeba zastanowić się nad tym, jak tryb monochromatyczny może ulepszyć zdjęcie.
Trzeba znaleźć zdjęcia, w przypadku których kolory nie są szczególnie ważnym elementem lub wręcz odciągają uwagę od fotografowanego obiektu. Doskonałe nadają się do tego ujęcia krajobrazowe cechujące się określonym nastrojem lub intensywnością wskutek połączenia świateł i cieni, ponieważ te elementy zostaną uwydatnione dzięki spektakularnemu kontrastowi czarno-białego obrazu. Fotografowie przyrodniczy powinni szukać wzorów i szczegółów, które zostaną uwydatnione po usunięciu kolorów. Może to być np. kora starego drzewa lub piękna tekstura ptasich piór.
Czarno-biała fotografia krajobrazowa i architektoniczna
Zdjęcia krajobrazowe z mrocznym niebem i nastrojowym oświetleniem mogą wyglądać bardziej spektakularnie w czerni i bieli, gdy nie ma zbędnych kolorów. pl/lenses/canon-rf-24-105mm-f-4l-is-usm-lens/">RF 24-105mm F4L IS USM; 105 mm, 1/320 s, f/6, 3 i ISO 100. ws/i/canon/get-inspired-abstract-street-photography-13_92083703b8914b5bac3df13b33c3b115? $media-collection-half-dt$" type="image/webp" media="(min-width: 1472px)"/>
Czerń i biel pozwala ukazać całe bogactwo kształtów i tekstur na zdjęciach architektonicznych. Kolory nie odciągają uwagi od ważnych elementów. pl/cameras/eos-90d/">Canon EOS 90D z obiektywemCanon EF-S 18-55mm f/3. 5-5. 6 IS STM, 31 mm, 1/250 s, f/8 i ISO 100.
Fotografie krajobrazowe nadają się do tworzenia zdjęć czarno-białych, zwłaszcza gdy ujęcie nie jest zbyt barwne – nie występują jaskrawe zielenie, a liczba czerwonych lub żółtych kwiatów jest niewielka. Dzięki temu można skupić się na kształtach bezlistnych drzew, kamiennych ścian i budynków. Kompozycja i kontrast stają się kluczowymi elementami obrazu.
Siatka oparta na regule trójpodziału – którą można wyświetlić w wizjerze elektronicznym (EVF) aparatów bezlusterkowych firmy Canon, takich jak Canon EOS RP i Canon EOS R6, i na tylnym ekranie lustrzanek cyfrowych EOS w trybie Live View – jest szczególnie przydatna w przypadku fotografii czarno-białej, gdy kolory nie odciągają uwagi oglądających. Umieszczenie głównego obiektu w miejscu przecięcia się linii poziomej i pionowej uatrakcyjni kompozycję.
Fotografie architektury często są wykonywane w trybie monochromatycznym w celu podkreślenia kształtu budynków. Kontrast w trybie czarno-białym, większy niż w trybie kolorowym, dobrze pasuje do obiektu. Takie fotografie często wykonywane są wczesnym rankiem, aby ruch drogowy i ludzie nie rozpraszali uwagi oraz aby wykorzystać światło słońca znajdującego się nisko nad horyzontem. Światło to rzuca długie cienie i może tworzyć atrakcyjną efekt, gdy pada na surowy kamień lub beton. Tekstury, podobnie jak elementy decydujące o nastroju zdjęcia, zyskują na atrakcyjności dzięki czerni i bieli.
W fotografii nocnej warto wypróbować zarówno tryb czarno-biały, jak i kolorowy. Często żółty blask latarni ulicznych lub blask księżyca w pełni ożywia fotografowane miejsce. Z kolei faktury i wzory na ujęciu mogą okazać się bardziej efektowne w trybie monochromatycznym. Gdy chcemy uwydatnić kształty, cienie i światła, czerń i biel pozwala wyeliminować problemy powodowane przez różne temperatury barwowe poszczególnych źródeł światła.
Czarno-biała fotografia sportowa i ukazująca dynamiczne wydarzenia
To dynamiczne zdjęcie o wysokim kontraście doskonale wygląda w czerni i bieli. Wyeliminowanie rozpraszających kolorów w tle pozwala skupić uwagę oglądających na twarzy fotografowanego obiektu. 8 MACRO IS STM; 1/2000 s, f/2, 2 i ISO 400. © Ilvy Njikoktjien
Ze względu na swój charakter ujęcia sportowe i ukazujące dynamiczne wydarzenia są często przepełnione kolorami – do tego stopnia, że główny obiekt ginie w natłoku elementów. Przejście na czerń i biel może wyeliminować elementy rozpraszające uwagę i wzmocnić wyrazy twarzy.
W przypadku czarno-białych zdjęć dobrze sprawdzają się ujęcia o wysokim kontraście. Zdjęcia zrobione w jasnym świetle zawierają intensywne cienie i bardzo jasne partie obrazu. Fotografia czarno-biała wykorzystuje te cechy, a efekty można uwydatnić w postprodukcji, aby uzyskać spektakularne obrazy.
Korzystanie z filtrów w fotografii czarno-białej
Dwa zdjęcia dużego liścia – najpierw z efektem zielonego filtra, a następnie bez tego efektu. Zielone filtry są przydatne do uwydatniania zielonych odcieni, dzięki czemu idealnie nadają się do zdjęć drzew i liści. © Marcus Hawkins
Wiele aparatów ma opcję Monochromatyczny w menu efektów filtra. Sprawdź, czy ma ją Twój aparat. © Marcus Hawkins
W przypadku fotografii czarno-białej często stosowane są filtry obiektywu zmieniające odcienie obrazu. Na przykład żółte i czerwone filtry pochłaniają niebieskie światło, przez co niebieskie niebo staje się ciemniejsze.
Dzięki temu scena jest bardziej spektakularna, kontrast między białymi chmurami i niebem jest większy. Efekt filtru często jest dostępny także w ustawieniach stylu obrazów w aparatach cyfrowych Canon EOS. Można wybrać kolor żółty, czerwony, pomarańczowy lub zielony, aby zmienić odcienie monochromatycznego obrazu w celu zasymulowania działania filtrów i uwydatnić konkretne kolory poprzez ich rozjaśnienie lub przyciemnienie.
Zalecany zestaw do fotografii czarno-białej
Spektakularne obrazy czarno-białe są często bardzo kontrastowe. Z tego względu aparat musi cechować się dobrym zakresem dynamiki, tak aby można było zachować szczegóły zarówno w jasnych, jak i w ciemnych partiach obrazu. Aparat z pełnoklatkową matrycą zazwyczaj obsługuje szerszy zakres dynamiki niż model APS-C – niezależnie od liczby megapikseli. Szczególnie dobrze sprawdzają się modele Canon EOS RP, EOS R6 i EOS 6D Mark II. Jednak aparaty z mniejszą matrycą, takie jak Canon EOS M50 Mark II i PowerShot G7 X Mark III, też mogą generować doskonałe zdjęcia czarno-białe.
Wszystkie te aparaty mogą rejestrować obrazy w trybie RAW z 14-bitową głębią kolorów. Przekłada się to na znacznie szerszy zakres dynamiki niż w przypadku 8-bitowego formatu JPEG, a tym samym na znacznie większe możliwości w kontekście zmiany jasności i kontrastu podczas edycji obrazów w takim programie jak DPP.
Styl obrazu Monochromatyczny, dostępny we wszystkich wymienionych aparatach, zapewnia dodatkowe korzyści: pozwala stosować filtry cyfrowe – np. żółty, pomarańczowy, zielony lub czerwony – na etapie fotografowania w celu stopniowego zwiększania kontrastu i spektakularnego wyglądu pochmurnego błękitnego nieba. Dostępne są także efekty tonalne, takie jak sepia, które umożliwiają tworzenie zdjęć przypominających archiwalne fotografie. Zaletą aparatów bezlusterkowych jest możliwość wyświetlania podglądu filtrów i efektów tonalnych bezpośrednio w wizjerze podczas fotografowania. Podgląd można wyświetlić także na tylnym ekranie lustrzanki cyfrowej, o ile fotografujemy w trybie Live View.
Zaletą bezlusterkowych aparatów i lustrzanek cyfrowych EOS jest możliwość wybrania obiektywu pod kątem określonego scenariusza fotograficznego. Obiektywy zmiennoogniskowe, takie jak Canon RF 24-105mm F4-7. 1 IS STM i RF 24-105mm F4L IS USM, umożliwiają pracę w szerokim zakresie ogniskowej bez konieczności zmiany obiektywów. Jednak jaśniejsze obiektywy stałoogniskowe, takie jak , RF 50mm F1. 8 STM i RF 85mm F2 MAKRO IS STM, pozwalają korzystać z krótszego czas naświetlania w słabym świetle, dzięki czemu można zatrzymać ruch bez konieczności zwiększania czułości ISO. Jest to korzystne w przypadku fotografowania w trybie czarno-białym, ponieważ ogranicza do minimum ilość szumu na obrazie. Można także uzyskać mniejszą głębię ostrości, aby wyodrębnić główny obiekt i ograniczyć rozpraszanie uwagi przez elementy w tle.
Robiące duże wrażenie obrazy czarno-białe często zawierają bardzo drobne szczegóły i bogatą teksturę. Aby uzyskać ten efekt podczas fotografowania z ręki, warto mieć skuteczny stabilizator obrazu. Wszystkie wymienione powyżej obiektywy „IS” firmy Canon mają optyczny stabilizator obrazu. Z kolei dwa makroobiektywy IS mają „hybrydowy” stabilizator obrazu, który pracuje skuteczniej, gdy fotografujemy z bliska. Aparat Canon EOS R6 ma 5-osiowy stabilizator obrazu (IBIS), który zapewnia nawet 8-stopniową stabilizację w przypadku korzystania ze zgodnego obiektywu. Aparat EOS R6 ułatwia też wyostrzanie obiektów nawet w bardzo trudnych sytuacjach – wszystko dzięki systemowi autofokusa nowej generacji.
Autor: Matthew Richards
