Podręcznik ogólny 4 Healthcare 4h415g

Podręcznik ogólny 4 Healthcare 4h415g to podręcznik oferujący szczegółowe informacje na temat zasad opieki zdrowotnej i skutecznego zarządzania zdrowiem. Podręcznik zawiera szczegółowe informacje na temat zasad opieki zdrowotnej, zarządzania zdrowiem, zdrowia psychicznego i zaburzeń zdrowia psychicznego, zdrowia fizycznego i leczenia, a także informacje o edukacji zdrowotnej i ochronie zdrowia. Podręcznik zawiera również informacje na temat zmian w programach opieki zdrowotnej, zmian w technologii zdrowotnej i zmian w zasadach i procedurach. Podręcznik zawiera również informacje na temat założeń opieki zdrowotnej, a także informacje na temat programów i usług opieki zdrowotnej. Podręcznik jest szczególnie przydatny dla osób zajmujących się opieką zdrowotną, które potrzebują wiedzy na temat zmian i technologii w opiece zdrowotnej.

Ostatnia aktualizacja: Podręcznik ogólny 4 Healthcare 4h415g

„4. Przywództwo i rady w Kościele Jezusa Chrystusa”, Podręcznik ogólny. Służba w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (2021).

„4. Przywództwo i rady w Kościele Jezusa Chrystusa”, Podręcznik ogólny.

4. 0

Wstęp

Jako przywódca w Kościele zostałeś powołany przez natchnienie poprzez upoważnione sługi Pana. Masz przywilej asystowania w dziele Ojca Niebieskiego, aby „przynieść nieśmiertelność i życie wieczne człowiekowi” (Ks. Mojżesza 1:39). Czynisz to poprzez zachęcanie członków do zaangażowania się w dzieło zbawienia i wywyższenia dla nich samych, ich rodzin i bliźnich (zob. rozdział 1. ). Znajdziesz radość, służąc dzieciom Boga.

Podążając za przykładem Jezusa Chrystusa, często będziesz służyć bliźnim, każdemu z osobna. Będziesz mieć również okazję, aby przewodzić podczas kościelnych spotkań i zajęć. Dodatkowo możesz wykonywać ważną służbę poprzez rady. Mogą to być spotkania prezydium, spotkania rady okręgu i inne. Sekcje 4. 34. 4 zawierają wytyczne dotyczące działania skutecznych rad. Szczegóły dotyczące konkretnych spotkań rad są wymienione w rozdziale 29.

Twoja oddana służba wymaga poświęcenia czasu, ale nie zaniedbuj swoich własnych potrzeb ani potrzeb swojej rodziny. Zabiegaj o przewodnictwo Ducha Świętego, aby pomógł ci zachować równowagę i wypełnić twoje obowiązki (zob. Ks. Mosjasza 4:27).

4. 1

Cel przywództwa w Kościele

Przywódcy zachęcają członków do zaangażowania się w dzieło Boga poprzez stawanie się „[prawdziwymi naśladowcami] […] Jezusa Chrystusa” (Ks. Moroniego 7:48). Aby tego dokonać, przywódcy najpierw dążą do tego, aby stać się wiernymi uczniami Zbawiciela poprzez postępowanie według Jego nauk i branie z Niego przykładu (zob. Ew. Łukasza 18:22). Następnie mogą pomagać bliźnim zbliżać się do Ojca Niebieskiego, Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego. W tym procesie niesienia pomocy bliźnim sami stają się lepszymi uczniami (zob. Ks. Mosjasza 18:26; Doktryna i Przymierza 31:5).

Bycie wiernym uczniem, aby pomagać bliźnim stać się wiernymi uczniami, to cel wszystkich powołań w Kościele. W każdym powołaniu są okazje do służenia bliźnim, przewodzenia im oraz wzmacniania ich.

4. 2

Zasady przywództwa w Kościele

Podczas Swej doczesnej posługi Zbawiciel dał Swojemu Kościołowi przykład przywództwa. Jego głównym celem było wypełnianie woli Jego Ojca Niebieskiego oraz pomaganie bliźnim w zrozumieniu Jego ewangelii i życiu według niej (zob. Ew. Jana 5:30; Ks. Mosjasza 15:7). Kochał tych, którym przewodził, i okazywał tę miłość poprzez świadczoną im służbę (zob. Ew. Jana 13:3–5).

Zbawiciel zwiększał możliwości bliźnich, dając im obowiązki i okazje do wzrostu (zob. Ew. Mateusza 10:5–8; Ew. Jana 14:12). W jasny sposób i z miłością dodawał otuchy i napominał (zob. Ew. Jana 21:15–17).

Pan powiedział: „Przeto niech każdy nauczy się teraz swojego obowiązku, i działa w urzędzie, do którego został wyznaczony, z całą pilnością” (Doktryna i Przymierza 107:99). Słowa te dotyczą każdej osoby, która przyjmuje obowiązek, aby służyć i przewodzić w Kościele Zbawiciela.

Zabiegaj o przewodnictwo Pana, abyś nauczył się swoich obowiązków w powołaniu i je wypełniał. Podczas studiowania pism świętych szukaj zasad dotyczących przywództwa prezentowanych i nauczanych przez Zbawiciela. Stosowanie zasad zawartych w tym rozdziale dodatkowo sprawi, że będziesz przewodzić w Kościele Pana w bardziej skuteczny sposób.

4. 2. 1

Przygotowanie pod względem duchowym

Jezus przygotował się duchowo do Swojej ziemskiej misji (zob. org/study/scriptures/nt/luke/4. 1-2? lang=pol#p1"> Ew. Łukasza 4:1–2). Ty również w podobny sposób przygotuj się duchowo, zbliżając się do Ojca Niebieskiego poprzez modlitwę, studiowanie pism świętych i posłuszeństwo Jego przykazaniom. Podążanie za Jego prorokami również jest częścią duchowego przygotowania (zob. Doktryna i Przymierza 21:4–6).

Zabiegaj o objawienie, aby zrozumieć potrzeby osób, którym przewodzisz, i dowiedzieć się, jak wypełniać dzieło, do którego wykonywania powołał cię Bóg. Poprzez twoje wysiłki, aby zbliżać się do Pana, możesz otrzymać przewodnictwo w życiu osobistym, w obowiązkach rodzinnych i powołaniu kościelnym.

Pan obiecał również nadać duchowe dary osobom, które o nie zabiegają (zob. Doktryna i Przymierza 46:8). Jeśli będziesz z pokorą wzywać Ojca Niebieskiego, prosząc o te dary, zwiększy On twoje zdolności, aby przewodzić i dodawać otuchy osobom, którym służysz.

4. 2

Posługa wszystkim dzieciom Boga

Jezus osobiście czynił ludziom posługę, wyciągając Swą dłoń, aby podnosić i nauczać tych, którzy czuli się samotni, pozbawieni nadziei czy zagubieni. Swoimi słowami i czynami pokazywał ludziom, że ich kocha. Uznawał boską naturę i wieczną wartość każdej osoby.

Miłuj ludzi, którym służysz, tak jak czynił to Jezus. Módl się „z całego serca”, abyś został napełniony Jego miłością (

Pomagaj osobom pogłębiać ich nawrócenie i wzmacniać wiarę w Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa. Pomagaj im przygotować się do zawarcia przymierzy, gdy przyjmą swój następny obrzęd. Zachęcaj ich, aby dotrzymywali zawartych przymierzy i korzystali z błogosławieństw pokuty. Pomagaj im dowiedzieć się, że mogą czynić postępy, wypełniając swój boski potencjał niezależnie od wyzwań, jakim stawiają czoła.

4. 3

Nauczanie ewangelii Jezusa Chrystusa

Wszyscy przywódcy są nauczycielami. Jako nauczyciel staraj się podążać za przykładem Zbawiciela (zob. rozdział 17. ; Nauczanie na sposób Zbawiciela). Poprzez swoje słowa i czyny nauczaj doktryny Jezusa Chrystusa i zasad Jego ewangelii (zob. III Nefi 11:32–33; Doktryna i Przymierza 42:12–14). Skuteczne nauczanie inspiruje bliźnich, aby wzmacniali swą więź z Bogiem i żyli według ewangelii, czyniąc postępy ku życiu wiecznemu.

Nauczanie na sposób Zbawiciela to coś więcej niż tylko mówienie; oznacza też słuchanie i zadawanie pytań tak, jak robił to On (zob. org/study/scriptures/nt/matt/16. 13-17? lang=pol#p13">Ew. Mateusza 16:13–17).

Skuteczni nauczyciele są również pilnymi uczniami. Nadaj studiowaniu słowa Bożego wysoki priorytet w twoim życiu. Miej świadomość, że uczenie się to proces trwający całe życie. Staraj się uczyć od innych osób, również od tych, których nauczasz. (Zob. Doktryna i Przymierza 88:122).

Nauczaj w oparciu o pisma święte i słowa proroków świętych w dniach ostatnich (zob. Doktryna i Przymierza 52:9). Pamiętaj, że „głoszenie słowa [ma] o wiele potężniejszy wpływ na umysły ludzi niż […] cokolwiek innego” (Ks. Almy 31:5).

Zabiegaj o wpływ Ducha Świętego podczas przygotowywania się do nauczania. Duch Święty wnosi prawdę do serc i umysłów osób, które nauczasz (zob. II Ks. Nefiego 33:1).

Nauczaj członków, aby z oddaniem, w duchu modlitwy studiowali ewangelię i czynili to zarówno osobiście, jak i z rodziną.

Jeśli jesteś powołany lub wyznaczony do przewodniczenia na spotkaniu lub zajęciach kościelnych, upewnij się, że nauczanie jest budujące i poprawne doktrynalnie (zob. org/study/scriptures/dc-testament/dc/50. 21-23? lang=pol#p21">Doktryna i Przymierza 50:21–23).

4. 4

Przewodniczenie w prawości

Pan objawił, że „z konieczności są też prezydenci, to jest przewodniczący urzędnicy” w Jego Kościele (zob. Doktryna i Przymierza 107:21). Osoby, które dzierżą klucze kapłańskie, przewodniczą w swoich obszarach obowiązków, takich jak kworum lub okręg.

Inne organizacje w Kościele, w tym Stowarzyszenie Pomocy, Organizacja Młodych Kobiet, Organizacja Podstawowa i Szkoła Niedzielna, są również prowadzone przez przewodniczącego urzędnika. Przywódcy ci są powoływani, wyświęcani i otrzymują upoważnienie delegowane przez osobę, która dzierży klucze kapłańskie, lub osobę, która została przez nią upoważniona (zob. org/study/manual/general-handbook/3-priesthood-principles? lang=pol&para=title_number12-p61#title_number12">3. 4. 3).

Każdy przewodniczący urzędnik służy pod kierownictwem osoby dzierżącej klucze kapłańskie (zob. 3. 1). Taka struktura zapewnia porządek i jasną hierarchię obowiązków i odpowiedzialności w wykonywaniu dzieła Pana.

Przewodniczący urzędnik może delegować innej osobie tymczasowe zadanie przewodniczenia. Na przykład, jeśli prezydent Stowarzyszenia Pomocy będzie nieobecna na niedzielnym spotkaniu Stowarzyszenia Pomocy, wyznacza pierwszą doradczynię, która będzie przewodniczyć spotkaniu. Jeśli pierwsza doradczyni również będzie nieobecna, prezydent wyznacza do przewodniczenia drugą doradczynię.

Przywódca, który przewodniczy organizacji kościelnej, spotkaniu lub zajęciom, dokłada starań, aby cele Pana zostały osiągnięte. Czyniąc to, przywódca postępuje według zasad ewangelii, zasad Kościoła i wskazówek od Ducha Świętego.

Osoby, które przewodniczą, podążają za przykładem Jezusa Chrystusa, służąc z delikatnością, łagodnością i nieskalaną miłością (zob. Ew. Jana 13:13–15). Osoba powołana do przewodniczenia lub osoba, która otrzymała takie zadanie, nie jest ważniejsza ani bardziej wartościowa od innych (zob. org/study/scriptures/dc-testament/dc/84. 109-10? lang=pol#p109">Doktryna i Przymierza 84:109–10).

Jeśli zostałeś powołany do przewodniczenia lub otrzymałeś takie zadanie, postępuj według następującej nauki Zbawiciela: „Ktokolwiek by chciał być między wami pierwszy, niech będzie sługą waszym” (Ew. Mateusza 20:27; zob. wersety 26–28). Naradzaj się z innymi osobami i dąż do jedności w zrozumieniu woli Pana i wykonywaniu Jego dzieła (zob. org/study/scriptures/dc-testament/dc/41. 2? lang=pol#p2">Doktryna i Przymierza 41:2; zob. także w tym podręczniku).

Nie jest mądre ubieganie się o przewodniczenie w jakiejkolwiek organizacji w Kościele Pana (zob. Doktryna i Przymierza 121:37). Staraj się pokornie i wiernie służyć na stanowisku, do którego zostałeś powołany. Dąż do wykonywania dzieła Pana, mając wzrok skupiony jedynie na Jego chwale (zob. Doktryna i Przymierza 4:5). Ufaj, że Pan da ci możliwość rozwoju i błogosławienia dzieci Ojca Niebieskiego.

4. 5

Delegowanie obowiązków i rozliczanie z ich wykonania

Zbawiciel dawał Swoim uczniom znaczące zadania i obowiązki (zob. Ew. Łukasza 10:1). Dał im również możliwość rozliczenia się z pracy, jaką otrzymali do wykonania (zob. Ew. Łukasza 9:10).

Jako przywódca możesz pomagać innym osobom wzrastać poprzez delegowanie im zadań. W ten sposób możesz pomóc im również otrzymać błogosławieństwa wynikające ze służby. Dąż do zaangażowania wszystkich członków w dzieło Boga.

Delegowanie sprawi, że twoja służba będzie bardziej skuteczna. Jeśli weźmiesz na siebie za dużo, z pewnością będziesz wyczerpany (zob. II Ks. Mojżeszowa 18:18). Zabiegaj o przewodnictwo Ducha w kwestii delegowania zadań, abyś mógł skupić się na swoich najwyższych priorytetach.

Delegowanie to coś więcej niż wyznaczenie komuś zadania do wykonania. Wiąże się również z nauczaniem danej osoby i zaufaniem jej, że wypełni powierzone zadanie. Zazwyczaj elementami delegowania są:

  • Spotkanie z daną osobą, aby zaprosić ją do służby Panu w danym zadaniu. Pomoc tej osobie w zrozumieniu powierzonego zadania i jego celów, łącznie z tym, w jaki sposób jej służba pobłogosławi innych ludzi.

  • Wspólna narada na temat zadania i tego, kto jeszcze może się w nie zaangażować, oraz do kiedy należy je ukończyć. Upewnienie się, że dana osoba rozumie wyznaczone zadanie i chętnie je przyjmuje. Wyrażenie zapewnienia, że dana osoba posiada potrzebne umiejętności.

    Zachęcanie tej osoby, aby szukała natchnienia odnośnie do tego, jak wypełnić dane zadanie. Okazanie swojego zaufania i pomoc tej osobie w odniesieniu sukcesu. W razie potrzeby należy zapewnić wskazówki i wsparcie.

    Proszenie co jakiś czas, aby dana osoba złożyła sprawozdanie z powierzonego zadania. Akceptowanie najlepszych starań tej osoby i wyrażanie wdzięczności za to, co zrobiła.

4. 6

Przygotowywanie innych osób do ról przywódców i nauczycieli

Zbawiciel przygotował Swoich Apostołów, aby stali się przywódcami w Jego Kościele. Ty podobnie pomagasz bliźnim przygotować się do ról przywódców i nauczycieli. Dzieło Pana skupia się na pomaganiu ludziom, a nie tylko na administrowaniu programami Kościoła. Te programy same w sobie nie są celem. Istnieją po to, aby pomagać ludziom wzrastać.

Rozważając, kto może służyć w powołaniach lub zadaniach w Kościele, bądź pełen modlitwy. Pamiętaj, że Pan przygotowuje tych, których powołuje. Najważniejsze jest to, że jeśli są chętni do służby, będą pokornie poszukiwać pomocy Pana i dążyć do bycia godnymi. Powołania i wyznaczone zadania mogą przyczynić się do ich wzrostu, zapewniając okazje do wykazywania się wiarą, ciężkiej pracy i odczucia, że Bóg pomnaża ich wysiłki. Zapewniaj przewodnictwo i asystę młodzieży, nowym członkom oraz osobom, które mogą potrzebować dodatkowego wsparcia w wypełnianiu swoich powołań.

Czasami te same osoby wielokrotnie są powoływane na stanowiska przywódcze. Może to stanowić dla nich i ich rodzin wielkie obciążenie oraz odbierać okazje do służby innym ludziom. Staraj się dawać wszystkim członkom okazje do służby i wzrostu.

Aby uzyskać więcej informacji na temat powołań kościelnych, zobacz rozdział 30.

4. 7

Planowanie spotkań, lekcji i zajęć z jasno określonymi celami

Zabiegaj o przewodnictwo Ducha podczas planowania spotkań, lekcji i zajęć, które mają jasno określone cele. Cele te powinny wzmacniać poszczególne osoby i rodziny, zbliżać je do Chrystusa oraz pomagać w wykonywaniu Bożego dzieła zbawienia i wywyższenia (zob. rozdziały 1. i 2. Podczas planowania należy postępować według zasad przedstawionych w rozdziałach 20. 29.

Przygotuj długoterminowe cele dla swojej organizacji. Prowadź kalendarz roczny. Skup się na zachęcaniu członków do duchowego wzrostu.

4. 8

Ocena twoich wysiłków

Regularnie analizuj swoje obowiązki i duchowy wzrost jako przywódcy. Rozważaj także proces wzrostu osób, którym przewodzisz. Przywódcy jednostki, kworum kapłaństwa i innych organizacji mogą przeglądać kluczowe wskaźniki, sprawozdania kwartalne i inne sprawozdania w Zasobach przywódcy i pisarza, aby zobaczyć, w jakich obszarach są postępy i gdzie jest potencjał wzrostu.

Twój sukces jako przywódcy można zmierzyć głównie poprzez twoje zobowiązanie do pomagania dzieciom Boga w staniu się wiernymi uczniami Jezusa Chrystusa. Ponieważ wszyscy ludzie mają wolną wolę, niektórzy mogą podjąć decyzję o zejściu ze ścieżki przymierza. Czasami może to być dla ciebie zniechęcające, ale kiedy zwrócisz się do Pana, On doda ci otuchy i cię pocieszy (zob. Ks. Almy 26:27). Możesz mieć pewność, że Pan jest zadowolony z podejmowanych przez ciebie wysiłków, kiedy czujesz, że Duch pracuje za twoim pośrednictwem.

4. 3

Rady w Kościele

Ojciec Niebieski ustanowił rady jako ważną część otrzymywania natchnienia, podejmowania decyzji i wykonywania Jego dzieła. Rady istniały przed stworzeniem świata. Każdy z nas uczestniczył w tych radach przed przyjściem na ziemię. (Zob. 32? lang=pol#p32">Doktryna i Przymierza 121:32, Ks. Abrahama 3:22–28).

Zgodnie z tym wzorem Kościół Jezusa Chrystusa jest zarządzany przez rady na wszystkich szczeblach. Na przykład: Pierwsze Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów (zob. 5. 1. 1), Prezydia Obszarów (zob. html? para=title_number11-p49#title_number11">5. 1), prezydia palików i rady biskupie stanowią rady. Poza radami palików i okręgów, każde prezydium organizacji kościelnej, kworum lub klasy jest także radą.

Pan polecił przywódcom Swojego Kościoła, aby wspólnie się naradzali, przy wykonywaniu Jego dzieła (zob. Doktryna i Przymierza 41:2–3). Rady dają członkom rad możliwość otrzymywania objawień, kiedy starają się zrozumieć potrzeby dzieci Bożych oraz planować, w jaki sposób mogą je zaspokoić.

4. 4

Zasady działania skutecznych rad

W tej sekcji zostały omówione zasady działania skutecznych rad. Zasady te mogą pomóc przywódcom podczas rad kościelnych, jak również rodzicom podczas narad rodzinnych.

4. 1

Cele rad

Głównym celem rad jest pomoc członkom we wspólnym poszukiwaniu boskiego przewodnictwa w odniesieniu do spraw, które pobłogosławią poszczególne osoby i rodziny (zob. org/study/scriptures/dc-testament/dc/43. 8-9? lang=pol#p8">Doktryna i Przymierza 43:8–9). Rady kładą szczególny nacisk na pomoc członkom w otrzymaniu obrzędów i dotrzymywaniu związanych z nimi przymierzy. Członkowie rad dążą również do uzyskania natchnienia w kwestii planowania i koordynacji pracy Pana w zakresie ich obowiązków.

Niektóre sprawy administracyjne, takie jak planowanie kalendarza, mogą nie wymagać dyskusji podczas spotkania rady. Wiele z tych spraw można omówić podczas komunikacji przed i po spotkaniach.

Członkowie rady troszczą się szczególnie o poszczególne osoby i rodziny, które mają pilne potrzeby. Rady pomagają koordynować pomoc. Aby uzyskać informacje na temat niektórych z tych potrzeb, a także uzyskać materiały pomagające zrozumieć i nieść pomoc, zob. org/study/life-help? lang=pol">Pomoc w życiu w Bibliotece ewangelii.

4. 2

Przygotowanie do spotkań rady

Prezydia i rady powinny spotykać się regularnie. Każde prezydium i rada ma przywódcę, który został powołany i wyświęcony. Ci przywódcy zabiegają o przewodnictwo Pana podczas planowania spotkań rady. Zwracają się również do członków rady o pomoc w podjęciu decyzji dotyczących tego, co należy przedyskutować.

Przywódcy z wyprzedzeniem informują członków rady o sprawach, które będą omawiane. Członkowie rady przygotowują się do dzielenia się przemyśleniami w tych sprawach. W przypadku rad okręgów i palików znaczna część tego przygotowania ma miejsce podczas spotkań prezydium.

Członkowie rady przygotowują się duchowo do uczestnictwa w spotkaniach rady. Starają się być otwarci na podszepty Ducha.

4. 3

Dyskusja i podejmowanie decyzji

Pan powiedział: „Niechaj każdy mówi z osobna, a wszyscy niech słuchają słów jego, aby — kiedy wszyscy przemówią — wszyscy mogli być podbudowani przez wszystkich i aby każdy miał równy przywilej” (

Podczas spotkania rady przywódca (lub osoba wyznaczona przez przywódcę) wyjaśnia sprawę, która jest rozważana. Następnie przywódca zachęca do dyskusji wszystkich członków rady, zadając pytania i szukając pomysłów.

Przywódca zachęca członków, aby zabierali głos otwarcie i szczerze. Różne pochodzenie, wiek, doświadczenia i punkt widzenia członków rady wzbogacają radę. Członkowie dzielą się swoimi sugestiami i z szacunkiem słuchają siebie nawzajem. Kiedy starają się poznać wolę Pana, może zapanować duch natchnienia i jedności.

Podczas rad, w których udział biorą kobiety i mężczyźni, przywódca wysłuchuje przemyśleń i pomysłów wszystkich obecnych osób. Kobiety i mężczyźni często mają różne perspektywy, które zapewniają potrzebną równowagę. Mężczyźni i kobiety podejmują lepsze decyzje i osiągają większe sukcesy w służbie dla Pana, gdy cenią wzajemny wkład i współpracują.

Przywódca prowadzi dyskusje rady. Jednakże powinien więcej słuchać niż mówić. Kiedy przywódca rady zbyt wcześnie przedstawia swoją perspektywę, może to powstrzymać wkład innych osób. W razie potrzeby przywódca rady delikatnie zmienia kierunek dyskusji.

Po dyskusji przywódca może podjąć decyzję o kierunku działania, albo odłożyć decyzję na później, szukając dodatkowych informacji i wskazówek. Decyzja powinna być poparta dyskusją i potwierdzona przez Ducha. Proces rady pomaga podejmować natchnione decyzje, które wykraczają poza najlepszy osąd przywódcy. Przywódca może również skierować sprawę do innej rady.

Czasami członkowie rady mogą odczuwać niepokój w związku z ważną decyzją. W takim przypadku przywódca może poczekać na kolejne spotkanie, aby rozważyć tę sprawę głębiej oraz dążyć do uzyskania duchowego potwierdzenia i jedności. W niektórych przypadkach członek rady może indywidualnie spotkać się z przywódcą, aby omówić swoje obawy.

4. 4

Jedność

Pan pouczył Swoich uczniów, aby byli „jednością” (Doktryna i Przymierza 38:27). Członkowie rady starają się stać jednością w pragnieniu i celu z Ojcem Niebieskim i Jezusem Chrystusem. Dążą do jedności podczas dyskusji i podejmowania decyzji. Pracują wspólnie, starając się być „jednego serca i jednego umysłu” (Ks. Mojżesza 7:18).

Członkowie rady powinni unikać sporów, niesprawiedliwego osądu i plotek (zob. 28-30? lang=pol#p28">III Nefi 11:28–30). Kiedy będą działać w jedności, Ojciec Niebieski pobłogosławi ich wysiłki.

4. 5

Działanie i odpowiedzialność

Członkowie rady wykonują większość swojej pracy przed spotkaniami rady i po nich. Podczas spotkań poszukują natchnienia do rozwijania planów w związku z wdrażaniem decyzji. Przywódca rady prosi członków, aby wypełniali zadania związane z tymi planami. Członkowie rady zazwyczaj proszą o pomoc inne osoby z ich organizacji. Osoby nie powinny być nadmiernie obciążone zadaniami.

Członkowie rady składają sprawozdania z przydzielonych zadań. Postęp zazwyczaj wymaga ciągłej uwagi i działań sprawdzających postęp.

4. 6

Poufność

Wszystkie informacje osobiste muszą być traktowane z szacunkiem. Przywódcy zachowują dyskrecję, gdy dzielą się z radą informacjami osobistymi. Zazwyczaj zabiegają o zgodę członka na udostępnienie tych informacji.

Rada szanuje chęć osób do zachowania poufności. Członkowie rady nie powinni udostępniać informacji osobistych poza radą, chyba że jest to wymagane do wypełnienia zadania wyznaczonego przez przywódcę rady.

Niektóre sprawy są zbyt delikatne, aby omawiać je przed całą radą. W razie potrzeby przywódcy omawiają te kwestie z poszczególnymi członkami rady. Mogą też skierować niektóre sprawy do innej rady.

„3. Zasady kapłaństwa”, Podręcznik ogólny. Służba w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (2020).

„3. Zasady kapłaństwa”, Podręcznik ogólny.

3. 0

Wstęp

Kapłaństwo to upoważnienie i moc Boga. Istniało od zawsze i będzie istnieć zawsze, bez końca (zob. Ks. Almy 13:7–8; Doktryna i Przymierza 84:17–18). Poprzez kapłaństwo Ojciec Niebieski wykonuje Swoje dzieło, „by przynieść nieśmiertelność i życie wieczne człowiekowi” (Ks. Mojżesza 1:39). Bóg daje upoważnienie i moc Swoim synom i córkom na ziemi, aby pomagali w wykonywaniu tego dzieła (zob. rozdział 1. ).

3. 1

Przywrócenie kapłaństwa

Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich to jedyna organizacja na ziemi, posiadająca upoważnienie kapłańskie. Prorok Józef Smith otrzymał Kapłaństwo Aarona i związane z nim klucze od Jana Chrzciciela (zob. Doktryna i Przymierza 13:1). Otrzymał Kapłaństwo Melchizedeka i związane z nim klucze od Apostołów: Piotra, Jakuba i Jana (zob. Doktryna i Przymierza 27:12–13).

W świątyni Kirtland Mojżesz, Elias i Eliasz ukazali się Józefowi Smithowi i przekazali mu dalsze upoważnienie konieczne do wykonywania dzieła Boga w dniach ostatnich (zob. Doktryna i Przymierza 110:11–16).

  • Mojżesz przekazał klucze zgromadzenia Izraela (zob. Przewodnik po pismach świętych, hasło „Izrael”).

  • Elias przekazał dyspensację ewangelii Abrahama. Obejmuje to przywrócenie przymierza Abrahamowego (zob. Ks. Abrahama 2:9–11; Przewodnik po pismach świętych, hasło „Przymierze Abrahamowe”).

    Eliasz przekazał klucze mocy pieczętowania (zob. Przewodnik po pismach świętych, hasło „Pieczętować, zapieczętowanie”). Klucze te zapewniają upoważnienie umożliwiające dokonywanie na ziemi obrzędów, które są wiążące w życiu, które nastanie (zob. Doktryna i Przymierza 128:9–10).

W naszych czasach każdy członek Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów dzierży wszystkie te klucze kapłańskie. Jedynie Prezydent Kościoła, który jest najstarszym stażem Apostołem, ma upoważnienie, aby używać wszystkich tych kluczy. Przywódcy ci powołują i dają upoważnienie innym członkom Kościoła, aby używali Bożego upoważnienia i mocy kapłańskiej do asystowania w dziele zbawienia i wywyższenia.

Aby uzyskać informacje na temat kluczy kapłańskich, zobacz 3. 4. 1.

3. 2

Błogosławieństwa kapłaństwa

Poprzez przymierza i obrzędy kapłańskie Bóg udostępnia wspaniałe błogosławieństwa wszystkim Swoim dzieciom. Do tych błogosławieństw należą:

Chrzest i członkostwo w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.

Dar Ducha Świętego.

Przyjmowanie sakramentu.

Upoważnienie i moc dane do służby w powołaniach kościelnych i wykonywania powierzonych zadań.

Otrzymanie błogosławieństwa patriarchalnego oraz innych błogosławieństw kapłańskich: uzdrowienia, pocieszenia i przewodnictwa.

Bycie obdarowanym mocą Boga w świątyni.

Bycie zapieczętowanym na wieczność do członków rodziny.

Obietnica życia wiecznego.

Dzieci Boga mogą otrzymać te błogosławieństwa kapłaństwa i doświadczyć wielkiej radości, gdy będą żyć według ewangelii Jezusa Chrystusa.

3. 3

Kapłaństwo Melchizedeka i Kapłaństwo Aarona

Kapłaństwo w Kościele składa się z dwóch części: Kapłaństwa Melchizedeka i Kapłaństwa Aarona (zob. Doktryna i Przymierza 107:1).

3. 3. 1

Kapłaństwo Melchizedeka

Kapłaństwo Melchizedeka to „[Święte Kapłaństwo] według Porządku Syna Bożego” (Doktryna i Przymierza 107:3). To moc, dzięki której synowie i córki Boga mogą stać się Mu podobni (zob. Doktryna i Przymierza 84:19–21; 132:19–20).

„Kapłaństwo Melchizedeka dzierży prawo do prezydium”. Ma „moc oraz upoważnienie do sprawowania wszystkich urzędów kościelnych we wszystkich wiekach świata oraz do zarządzania sprawami duchowymi” (Doktryna i Przymierza 107:8). Dzięki temu upoważnieniu przywódcy Kościoła kierują i zarządzają całą duchową pracą Kościoła (zob. Doktryna i Przymierza 107:18). „Wszelkie inne upoważnienia lub urzędy w Kościele stanowią dodatki do tego kapłaństwa” (Doktryna i Przymierza 107:5).

Prezydent Kościoła jest przewodniczącym wyższym kapłanem nad Kapłaństwem Melchizedeka (zob. Doktryna i Przymierza 107:65–67). Prezydent palika jest przewodniczącym wyższym kapłanem w paliku (zob. Doktryna i Przymierza 107:8, 10; zob. także rozdział 5. w tym podręczniku). Biskup jest przewodniczącym wyższym kapłanem w okręgu (zob. Doktryna i Przymierza 107:17; zob. także rozdział 7.

Aby uzyskać informacje na temat urzędów i obowiązków związanych z Kapłaństwem Melchizedeka, zobacz 8. 1.

3. 2

Kapłaństwo Aarona

Kapłaństwo Aarona jest „dodatkiem do […] Kapłaństwa Melchizedeka” (Doktryna i Przymierza 107:14). Dzierży klucze:

Posługi aniołów.

Ewangelii pokuty.

Udzielania obrzędów zewnętrznych, w tym chrztu dla odpuszczenia grzechów.

(Zob. Doktryna i Przymierza 13:1; 84:26–27; 107:20).

Biskup jest prezydentem Kapłaństwa Aarona w okręgu (zob. Doktryna i Przymierza 107:15).

Aby uzyskać informacje na temat urzędów i obowiązków związanych z Kapłaństwem Aarona, zobacz 10. 1. 3.

3. 4

Upoważnienie kapłańskie

Upoważnienie kapłańskie to upoważnienie do reprezentowania Boga i działania w Jego imieniu. W Kościele całe upoważnienie kapłańskie jest stosowane pod kierownictwem osób, które dzierżą klucze kapłańskie.

Godni mężczyźni, będący członkami Kościoła, otrzymują upoważnienie kapłańskie poprzez nadanie kapłaństwa i ustanowienie na urzędy kapłańskie. Wszyscy członkowie Kościoła mogą stosować delegowane im upoważnienie, które otrzymują w chwili wyświęcenia lub otrzymania zadania do asystowania w wykonywaniu dzieła Boga. Członkowie odpowiadają przed Bogiem i osobami, które On wyznaczył do przewodniczenia, za to, jak korzystają z Jego upoważnienia (zob. 3. 4).

3. 1

Klucze kapłańskie

Klucze kapłańskie to upoważnienie do kierowania korzystaniem z kapłaństwa na rzecz dzieci Boga. Korzystanie z całego upoważnienia kapłańskiego w Kościele jest kierowane przez osoby, które dzierżą klucze kapłańskie (zob. Doktryna i Przymierza 65:2).

3. 1

Osoby, które dzierżą klucze kapłańskie

Jezus Chrystus dzierży wszystkie klucze kapłaństwa. Pod Jego kierownictwem klucze kapłańskie są udzielane mężczyznom do wykonywania konkretnych powołań w celu wykonywania dzieła Boga, jak to jest wyjaśnione poniżej.

Pan nadał każdemu ze Swoich Apostołów wszystkie klucze przynależące do królestwa Boga na ziemi. Najstarszy stażem Apostoł, Prezydent Kościoła, jest jedyną osobą na ziemi upoważnioną, aby używać wszystkich tych kluczy kapłańskich (zob. Doktryna i Przymierza 81:1–2; 107:64–67, 91–92; 132:7).

Pod kierownictwem Prezydenta Kościoła przywódcy kapłańscy otrzymują klucze, aby mogli przewodniczyć w zakresie swoich obowiązków. Do tych przywódców należą:

Prezydenci palików i dystryktów.

Biskupi i prezydenci gmin.

Prezydenci kworów Kapłaństwa Aarona i Kapłaństwa Melchizedeka.

Prezydenci świątyń.

Prezydenci misji oraz prezydenci centrów szkolenia misjonarzy.

Prezydenci miejsc historycznych Kościoła.

Ci przywódcy otrzymują klucze kapłańskie, kiedy są wyświęcani do swoich powołań.

Klucze kapłańskie nie są przekazywane innym osobom, w tym doradcom lokalnych przywódców kapłańskich czy prezydentom organizacji kościelnych. Ci przywódcy otrzymują upoważnienie delegowane im podczas wyświęcania oraz kiedy otrzymują wyznaczone zadania pod kierownictwem osób, które dzierżą klucze kapłańskie. Prezydenci organizacji Kościoła przewodniczą pod kierownictwem osób, które dzierżą klucze kapłaństwa (zob. 4. 2.

3. 2

Porządek w dziele Pana

Klucze kapłańskie zapewniają, że dzieło zbawienia i wywyższenia jest wykonywane w sposób uporządkowany (zob. Doktryna i Przymierza 42:11; 132:8). Osoby, które dzierżą klucze kapłańskie kierują dziełem Pana w zakresie powierzonych im obowiązków. Czynią to w miłości i prawości. To upoważnienie do przewodniczenia jest w mocy jedynie podczas wykonywania konkretnych obowiązków w ramach powołania danego przywódcy. Po odwołaniu z powołania przywódcy kapłańscy nie dzierżą już związanych z nim kluczy.

Wszystkie osoby, które służą w Kościele, są wyświęcane lub otrzymują zadania pod kierownictwem osoby, która dzierży klucze kapłańskie. Kiedy członkowie zostają wyświęceni lub otrzymują zadanie, mają upoważnienie od Boga, aby służyć w Jego dziele.

3. 2

Nadanie kapłaństwa i ustanowienie na urząd

Pod kierownictwem osób, które dzierżą klucze kapłańskie, Kapłaństwo Aarona i Kapłaństwo Melchizedeka jest nadawane godnym mężczyznom, którzy są członkami Kościoła (zob. Doktryna i Przymierza 84:14–17). Po nadaniu odpowiedniego kapłaństwa osoba jest ustanawiana na urząd w danym kapłaństwie, taki jak diakon czy starszy. Osoba dzierżąca kapłaństwo korzysta z kapłaństwa według praw i obowiązków danego urzędu (zob. Doktryna i Przymierza 107:99).

Każdy mężczyzna w Kościele Jezusa Chrystusa powinien dążyć do tego, aby być godnym otrzymania Kapłaństwa Melchizedeka i korzystania z niego w celu służenia bliźnim. Kiedy mężczyzna otrzymuje to kapłaństwo, zawiera przymierze, że będzie wiernie wypełniał swoje obowiązki kapłańskie. Otrzymuje także od Boga przysięgę, czyli obietnicę wiecznych błogosławieństw (zob. Doktryna i Przymierza 84:33–34; zob. także Przewodnik po pismach świętych, hasło „Przysięga i przymierze kapłańskie”).

Aby uzyskać więcej informacji na temat nadawania kapłaństwa i ustanawiania na urząd, zobacz: 8. 1, 10. 6, 18. 1038. 5.

3. 3

Delegowanie upoważnienia kapłańskiego do służby w Kościele

Upoważnienie kapłańskie do służby w Kościele jest delegowane członkom następująco:

Poprzez wyświęcenie do powołania kościelnego

Poprzez wyznaczenie zadania przez przewodniczących przywódców Kościoła.

3. 1

Wyświęcenie

Kiedy mężczyźni lub kobiety są wyświęcani pod kierownictwem osób, które dzierżą klucze kapłańskie, udzielone zostaje im upoważnienie od Boga do działania w danym powołaniu. Po odwołaniu z powołania dana osoba nie posiada dłużej związanego z nim upoważnienia.

Niektóre powołania są powiązane z urzędami i kworami kapłaństwa. Na przykład, mężczyzna, który dzierży Kapłaństwo Melchizedeka, może zostać powołany na prezydenta kworum starszych. Podczas wyświęcenia dokonanego przez prezydenta palika zostają mu przekazane klucze kapłańskie, upoważnienie i obowiązek kierowania pracą kworum starszych (zob. ).

Wiele innych powołań nie jest powiązanych z urzędami i kworami kapłańskimi. Jednak wszyscy członkowie Kościoła, którzy są wyświęcani do służby, otrzymują boskie upoważnienie i obowiązek, aby działać w swoim powołaniu. Na przykład:

Kobieta, która jest powoływana i wyświęcana przez biskupa jako prezydent Stowarzyszenia Pomocy w okręgu, otrzymuje upoważnienie, aby kierować pracą Stowarzyszenia Pomocy w okręgu.

Osoba (mężczyzna lub kobieta), która jest powołana i wyświęcona przez członka rady biskupiej na nauczyciela w Organizacji Podstawowej, otrzymuje upoważnienie do nauczania dzieci w Organizacji Podstawowej w okręgu.

Wszystkie osoby, które są powołane i wyświęcone, służą pod kierownictwem osób, które im przewodniczą (zob. 3. 2).

Aby uzyskać więcej informacji na temat wyświęcania członków do powołań kościelnych, zobacz 18. 11.

3. 2

Wyznaczenie zadania

Przewodniczący przywódcy Kościoła mogą delegować upoważnienie przez wyznaczenie zadania. Kiedy mężczyźni i kobiety otrzymują te wyznaczone zadania, dostają od Boga upoważnienie do działania. Na przykład:

Pierwsze Prezydium lub Kworum Dwunastu Apostołów deleguje upoważnienie Siedemdziesiątym, których zadaniem jest zarządzanie poszczególnymi obszarami i przewodniczenie na konferencjach palików.

Prezydenci misji delegują upoważnienie misjonarzom i misjonarkom, którzy otrzymują zadanie, aby przewodzić innym misjonarzom i ich szkolić.

Upoważnienie jest delegowane członkom Kościoła, aby mogli służyć jako posługujący bracia i posługujące siostry. Ma to miejsce wtedy, gdy pod kierunkiem biskupa otrzymują zadanie od prezydenta kworum starszych lub prezydent Stowarzyszenia Pomocy.

Upoważnienie, które jest delegowane poprzez wyznaczenie zadania, jest ograniczone jedynie do konkretnych obowiązków i czasu trwania danego zadania.

Aby uzyskać więcej informacji na temat wyznaczania zadania poprzez delegowanie upoważnienia, zobacz 4. 5.

3. 4

Prawe korzystanie z upoważnienia kapłańskiego

Przywódcy i członkowie Kościoła korzystają z nadanego lub delegowanego im upoważnienia kapłańskiego, aby błogosławić życie bliźnich.

Z tego upoważnienia można korzystać jedynie w prawości (zob. Doktryna i Przymierza 121:36). Można je stosować poprzez perswazję, wytrwałość, delikatność, łagodność, miłość i dobroć (zob. Doktryna i Przymierza 121:41–42). Przywódcy naradzają się z innymi osobami w duchu jedności i zabiegają o poznanie woli Pana poprzez objawienie (zob. Doktryna i Przymierza 41:2). Aby uzyskać informacje na temat naradzania się z innymi osobami, zobacz 4.

Osoby, które stosują upoważnienie kapłańskie, nie narzucają swojej woli innym. Nie korzystają z niego do realizowania samolubnych celów. Jeśli jakaś osoba korzysta z tego upoważnienia w nieprawy sposób, „niebiosa wycofują się [i] zasmucony jest Duch Pana” (Doktryna i Przymierza 121:37).

Niektóre powołania kościelne obejmują obowiązek przewodniczenia. Aby uzyskać informacje na temat przewodniczenia w Kościele, zobacz 4. 4.

3. 5

Moc kapłańska

Moc kapłańska to moc, dzięki której Bóg błogosławi Swoje dzieci. Boża moc kapłańska spływa na wszystkich członków Kościoła — kobiety i mężczyzn — kiedy dotrzymują przymierzy, które z Nim zawarli. Członkowie zawierają te przymierza, kiedy przyjmują obrzędy kapłańskie. (Zob. Doktryna i Przymierza 84:19–20).

Błogosławieństwa mocy kapłańskiej, które mogą otrzymać członkowie, to:

Przewodnictwo w ich życiu.

Natchnienie, aby wiedzieć, jak służyć członkom rodziny i bliźnim.

Siła do wytrwania i pokonywania wyzwań.

Dary ducha do rozwijania swoich umiejętności.

Objawienie, aby dowiedzieć się, jak wypełniać dzieło, do którego wykonania jest się ustanowionym, wyświęconym lub wyznaczonym poprzez zadanie.

Pomoc i siła, aby stawać się bardziej podobnym do Jezusa Chrystusa i Ojca Niebieskiego.

3. 5. 1

Przymierza

Przymierze to uroczysta obietnica między Bogiem a Jego dziećmi. Bóg ustala warunki przymierza, a Jego dzieci zgadzają się je wypełniać. Bóg obiecuje błogosławić Swoje dzieci, gdy wypełniają zawarte przymierza.

Członkowie zawierają przymierza z Bogiem, kiedy przyjmują obrzędy zbawienia i wywyższenia (zob. 18. 1). Wszyscy, którzy wytrwają do końca, dotrzymując swoich przymierzy, otrzymają życie wieczne (zob. II Ks. Nefiego 31:17–20; Doktryna i Przymierza 14:7). Wytrwanie do końca obejmuje wykazywanie się wiarą w Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa oraz codzienną pokutę.

Rodzice, przywódcy Kościoła i inne osoby pomagają poszczególnym osobom przygotować się do zawarcia przymierzy, co następuje w trakcie przyjmowania obrzędów ewangelii. Upewniają się, że dana osoba rozumie przymierza, które ma zamiar zawrzeć. Po zawarciu przymierza, pomagają jej go dotrzymywać. (Zob. Ks. Mosjasza 18:8–11, 23–26).

3. 2

Obrzędy

Obrzęd to święty akt dokonany dzięki upoważnieniu kapłaństwa. Obrzędy zawsze były częścią ewangelii Jezusa Chrystusa. Pierwsze obrzędy na ziemi były dokonane w czasach Adama i Ewy (zob. I Ks. Mojżeszowa 1:28; Ks. Mojżesza 6:64–65).

W wielu obrzędach osoby zawierają przymierza z Bogiem. Na przykład podczas chrztu, sakramentu, obdarowania i w trakcie obrzędu zapieczętowania małżeństwa. W czasie takich obrzędów, jak błogosławieństwo patriarchalne czy błogosławienie chorych, osoby nie zawierają przymierzy, ale otrzymują przewodnictwo i siłę, aby dotrzymywać przymierzy.

Obrzędy mają symboliczne znaczenie, które kieruje ludzi ku Ojcu Niebieskiemu i Jezusowi Chrystusowi. W obrzędach zawierających przymierza symbolika pozwala osobom pojąć obietnice, które składają, i błogosławieństwa, które otrzymają dzięki swej wierności.

Każdy obrzęd umożliwia im otrzymanie bogactwa duchowych błogosławieństw. Pan objawił: „W […] obrzędach [kapłaństwa] ukazana jest moc boskości” (Doktryna i Przymierza 84:20). Obrzędy zbawienia i wywyższenia są niezbędne do życia wiecznego. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz 

Osoby żyjące osobiście otrzymują własne obrzędy zbawienia i wywyższenia. Gdy jest to możliwe, udają się do świątyni, aby wykonywać te obrzędy w zastępstwie za osoby, które zmarły. Aby uzyskać więcej informacji na temat dokonywania obrzędów za osoby zmarłe, zobacz rozdział 28.

3. 6

Kapłaństwo i dom

Wszyscy członkowie Kościoła, którzy dotrzymują swoich przymierzy — kobiety, mężczyźni i dzieci — są błogosławieni Bożą mocą kapłańską w swych domach dla wzmocnienia ich samych oraz ich rodzin (zob. 3. 5). Moc ta pomoże członkom w wykonywaniu Bożego dzieła zbawienia i wywyższenia w życiu osobistym i w ich rodzinach (zob. 2.

Mężczyźni, którzy dzierżą Kapłaństwo Melchizedeka, mogą udzielać członkom rodziny błogosławieństw kapłańskich, aby zapewnić wskazówki, uzdrowienie i pocieszenie. W razie potrzeby członkowie Kościoła mogą także poprosić o te błogosławieństwa dalszych krewnych, posługujących braci lub lokalnych przywódców Kościoła. Aby uzyskać więcej informacji na temat błogosławieństw kapłańskich, zobacz 18. 1318. 14.

Aby uzyskać więcej informacji na temat przewodniczenia w rodzinie, zobacz 2. 3.

- znaleziono 2139 produktów w 33 sklepach

22, 38 zł

Kuchar Technik żywienia i usług gastronomicznych.

Książki & Multimedia > Książki

Opis - Część 2. zbioru przeznaczonego dla zawodów: kucharz oraz technik żywienia i usług gastronomicznych. Zawiera 5 zestawów pytań (część pisemna) oraz 5 zadań (część praktyczna), które mają pomóc uczniom przygotować się do egzaminu zawodowego. Każdy zestaw to przykładowy egzamin zawodowy (część pisemna i część praktyczna). W książce zamieszczone są odpowiedzi do wszystkich zadań. Rok wydania: 2014.Nazwa - Kuchar Technik żywienia i usług gastronomicznych. 2Autor - Kowalska Joanna EwaOprawa - MiękkaWydawca - FORMAT ABKod ISBN - 9788389184573Kod EAN - 9788389184573Rok wydania - 2014Format - 17, 6x25, 0Ilość stron - 100Szkoła - Zasadnicza szkoła zawodowaTyp podręcznika - PodręcznikPrzedmiot - Przedmioty zawodowePodatek VAT - 5%Premiera - 2014-10-17

Sklep: InBook. pl

103, 50 zł

Patofizjologia człowieka w zarysie PZWL

Zdrowie, medycyna

Jan Wojciech Guzek był profesorem zwyczajnym, emerytowanym profesorem AM w Łodzi. W latach 1974-1994 był kierownikiem Zakładu Patofizjologii AM. Jest autorem wielu książek z zakresu patofizjologii. Jest to nowoczesny podręcznik z zakresu patofizjologii, który ma służyć studentom jako podręcznik pierwszego kontaktu. Książka podzielona jest na 21 rozdziałów, które odpowiadają poszczególnym działom włączonym do programu nauczania patofizjologii. Ułatwia ona zrozumienie powiązania nauk podstawowych z zagadnieniami medycyny klinicznej. W podręczniku po raz pierwszy położono szczególny nacisk na zrozumienie podstawowych mechanizmów patogenetycznych. Publikacja przeznaczona jest dla studentów AM - wydziałów lekarskich, stomatologii i farmacji, także kierunków związanych z ochroną zdrowia. Spis treści Wprowadzenie Badania eksperymentalne w naukach medycznych Zdrowie i choroba Immunologiczne mechanizmy patogenetyczne Czynnościowe aspekty odczynu zapalnego; mechanizmy obrony przed zakażeniem Czynniki chorobotwórcze zewnątrzpochodne Zaburzenia gospodarki wodnej i elektrolitowej Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej Hiperoksja i hipoksja Zaburzenia termoregulacji: gorączka Zaburzenia odżywiania Zaburzenia przemiany materii Etiologia i patogeneza procesu nowotworowego Zaburzenia regulacji hormonalnej Patofizjologia ogólna układu nerwowego Patofizjologia ogólna układu krążenia Patofizjologia układu oddechowego Patofizjologia ogólna krwi i układu krwiotwórczego Patofizjologia ogólna nerek Patofizjologia ogólna układu pokarmowego Patofizjologia wątroby Skorowidz

Sklep: Albertus. pl

26, 00 zł

Przewodnik do ćwiczeń z hydrologii ogólnej wydawnictwo naukowe pwn

Nauki przyrodnicze. Matematyka. Geografia>Geografia>Geografia fizyczna. Kartografia. Geologia>Geologia. Mineralogia. Meteorologia. Hydrologia...

Książka omawia podstawowe zagadnienia z dziedziny geologii, zwłaszcza dynamicznej, historycznej (z elementami paleontologii) i kartografii geologicznej, w formie przekazywanej na ćwiczeniach z geologii. Ćwiczenia są praktycznym poszerzeniem wiadomości nabytych na wykładach z tego przedmiotu na wydziałach przyrodniczych uczelni wyższych. Podręcznik stanowi doskonałe uzupełnienie książki Geologia dynamiczna Włodzimierza Mizerskiego i ma za zadanie nauczyć samodzielnego rozwiązywania podstawowych problemów geologicznych. W październiku 2005 roku publikacja została wyróżniona Nagrodą Rektora Uniwersytetu Łódzkiego jako najlepszy podręcznik akademicki. Książka przydatna studentom geologii, biologii, archeologii, geofizyki i tym, którzy niezależnie od zakresu studiów poszerzają swą wiedzę....

Sklep: Bonusmedia

48, 10 zł

Lingua Latina medicinalis PZWL

Podręczniki do nauki języków - szkoły wyższeŁacinaMedycyna

Książka uzupełniająca do podstawowego podręcznika nauki łaciny? Lingua Latina medicinalis. Podręcznik dla studentów medycyny, napisanego przez tych samych autorów. Jest to zestaw ćwiczeń? w większości polegających na wpisywaniu bądź zaznaczaniu poprawnych wypowiedzi językowych. Tak sformułowane ćwiczenia mają na celu wyrobienie umiejętności posługiwania się analogią, jako metodą uczenia się języka, konieczną w poznawaniu i tworzeniu nowych wyrazów oraz logicznym odróżnianiem form poprawnych od błędnych.

Sklep: Booknet. net. pl/sklep/booknet_net_pl/produkt/superskuteczne-strategie-opanowania-jezykow-obcych-/361302" title="Superskuteczne strategie opanowania języków obcych. pl/93665322/361302/medium/superskuteczne-strategie-opanowania-jezykow-obcych-. jpg" title="Superskuteczne strategie opanowania języków obcych. - 2857825361" alt="Superskuteczne strategie opanowania języków obcych. - 2857825361"/>

35, 50 zł

Superskuteczne strategie opanowania języków obcych. Helion

Dydaktyka. Nauczanie. EdukacjaPodręczniki do nauki języków

Już nieobcy język obcy! Skuteczne przygotowanie, czyli sprawdź, dlaczego przerywasz naukę lub tkwisz w miejscu i skąd czerpać świeże siły Motywacja, czyli dowiedz się, jak maksymalnie podkręcić swój stan psychiczny, byś nie mógł powstrzymać się przed uczeniem Optymalne techniki uczenia się, czyli wybierz to, co zadziała właśnie w Twoim przypadku Nauka języków obcych większości z nas nie przychodzi z łatwością. Nie jest też często ani przyjemna, ani skuteczna, mimo wkładania sporego wysiłku i wydawania niemałych pieniędzy na pomoce naukowe czy lekcje. Poza tym trwa, a obietnice "nauki w miesiąc" jakoś się nie sprawdzają. Za granicą dopada nas nagły, paraliżujący lęk, zapominamy najprostszych słów nawet w hotelu czy restauracji, nie mówiąc już o bardziej wyrafinowanych sytuacjach wymagających konwersacji z innymi. Skąd biorą się te obawy i czy da się w ogóle opanować choć jeden język obcy na tyle, by swobodnie się nim posługiwać? Jak dokonali tego ci szczęśliwcy, którym się udało? Na tego typu pytania chętnie i szczegółowo odpowie Ci autorka tej książki. Dowiesz się od niej, że opanowanie języka obcego wymaga dobrego przygotowania samego siebie, zanim jeszcze usiądziesz nad słówkami czy gramatyką

19, 12 zł

Matematyka LO kl. 1 ćwiczenia i zadania / zakres podstawowy i rozszerzony - Babiański Wojciech, Chańko Lech, Czarnowska Joanna

Opis - Ćwiczenia i zadania dla szkół ponadgimnazjalnychZakres podstawowy i rozszerzonyMATeMAtyka 1. Ćwiczenia i zadania uzupełniają dostosowany do nowej podstawy programowej podręcznik MATeMAtyka 1.Publikacja ta jest przeznaczona dla uczniów realizujących program nauczania zarówno w zakresie podstawowym, jak i rozszerzonym.Układ treści zeszytu ćwiczeń jest zgodny z układem podręcznika MATeMAtyka 1, ale zeszyt ten może być też z powodzeniem wykorzystywany przez uczniów korzystających z innych podręczników.W każdym dziale znajduje się wiele różnorodnych ćwiczeń i zadań, które wraz z przypomnianymi podstawowymi wzorami i pojęciami pomagają utrwalić treści omawiane w podręczniku.Tam, gdzie jest to konieczne, uczeń jest "prowadzony za rękę": podane są pełne rozwiązania wzorcowe lub takie, które uczeń musi częściowo uzupełnić.Każdy dział kończą dwa zestawy powtórzeniowe (z odpowiedziami na końcu zeszytu ćwiczeń).MATeMAtyka 1. Ćwiczenia i zadania mogą być wykorzystywane zarówno na lekcji, jak i podczas samodzielnej pracy w domu, szczególnie w przypadku słabszych uczniów.Nazwa - Matematyka LO kl. 1 ćwiczenia i zadania / zakres podstawowy i rozszerzonyAutor - Babiański Wojciech, Chańko Lech, Czarnowska JoannaWydawca - Nowa EraNumer dopuszczenia - 360/1/2011Kod ISBN - 9788326709050Kod EAN - 9788326709050Wydanie - 3Rok wydania - 2012Język - polskiFormat - 16. 5x23. 5cmIlość stron - 160Szkoła - Szkoła średniaPrzedmiot - MatematykaPremiera - 2012-08-07

111, 00 zł

Położnictwo i ginekologia pzwl

Podręczniki. Ćwiczenia i zadania>Repetytoria. Testy

Repetytorium nawiązuje do podręcznika akademickiego wydanego pod tą samą redakcją naukową. Składa się z działów: położnictwo i ginekologia. Omówione są w nich m. in. następujące zagadnienia: w części ogólnej

51, 40 zł

Lingua Latina pharmaceutica PZWL

Podręczniki do nauki językówŁacinaMedycyna

Książka prezentuje nowoczesne podejście do nauki specjalistycznego języka łacińskiego. Układ i konstrukcja książki pozwalają uczyć się nie tylko pod kierunkiem nauczyciela, ale również samodzielnie. Fachowe słownictwo przedstawiono w rozdziałach tematycznych, a materiał gramatyczny został ograniczony do minimum. Książka zawiera liczne ćwiczenia praktyczne, tabele, ryciny, podręczny słowniczek, a także klucz do ćwiczeń umożliwiający sprawdzenie nabytych umiejętności. Podręcznik jest przeznaczony dla studentów wydziałów farmaceutycznych.

101, 50 zł

Deutsch Für Krankenpflege Und Hebammenkunde PZWL

Podręczniki do nauki języków - szkoły wyższePielęgniarstwoJęzyk niemiecki

Podręcznik? Deutsch für Krankenpflege und Hebammenkunde? (Język niemiecki dla pielęgniarstwa i położnictwa) obejmuje wybraną tematykę z zakresu pielęgniarstwa oraz położnictwa. Książka składa się z czternastu rozdziałów z tekstami, ćwiczeniami i zadaniami, poświęconymi wybranemu tematowi. Poza słownictwem i wypracowaniem umiejętności rozumienia tekstu pisanego podręcznik kształci praktyczne umiejętności z zakresu komunikacji zawodowej, a nagrania audio pozwalają rozwinąć umiejętności rozumienia ze słuchu i mówienia. Znajdujące się na marginesach każdego rozdziału glosariusze niemiecko-polskie oraz umieszczone na końcu książki słowniczki: niemiecko-polski oraz polsko-niemiecki umożliwiają samodzielną pracę z tekstem. W końcowej części podręcznika znajdują się transkrypcje nagranych tekstów i klucz rozwiązań, które umożliwiają uczącym się samodzielnie, sprawdzenie postępów w nauce. pl/sklep/prolibri_pl/produkt/jezyk-angielski-dla-pielegniarek/395332" title="Język angielski dla pielęgniarek">

59, 00 zł

Język angielski dla pielęgniarek pzwl

Nauki humanistyczne >Językoznawstwo

Podręcznik przeznaczony jest do nauki języka angielskiego ogólnego i zawodowego na poziomie elementarnym. Publikacja umożliwia doskonalenie języka ogólnego z uwzględnieniem podstawowego zakresu słownictwa używanego w medycynie. Uwzględniono w nim szczególnie potrzeby edukacyjne pielęgniarek planujących podjęcie pracy zawodowej za granicą. Układ materiału oraz proponowane ćwiczenia są pomyślane tak, że przez stopniowe rozwijanie zasobu słownictwa prowadzą do poziomu umożliwiającego swobodne porozumiewanie się zarówno w sytuacjach codziennych, jaki i zawodowych. Powtórzenia, przykłady oraz nagrania audio stanowią solidną podstawę wielopłaszczyznowej, szybkiej i skutecznej nauki. Materiał zgromadzony na dwóch płytach CD pozwala stopniowo i efektywne przełamywać bariery mówienia i rozumienie języka obcego. Autorzy polecają zastosowanie podręcznika nie tylko jako książki kursowej dla szkół medycznych oraz szkół językowych prowadzących kursy specjalistyczne, ale również jako podstawę do nauki indywidualnej....

Sklep: Prolibri. pl/sklep/albertus_pl/produkt/english-for-public-health/299272" title="English for public health">

80, 00 zł

English for public health PZWL

Podręczniki w obcych językach

Jest to podręcznik do nauki specjalistycznego języka angielskiego przeznaczonego dla studentów kształcących się na kierunku zdrowie publiczne oraz dla osób zajmujących się taką problematyką i utrzymujących kontakty międzynarodowe dotyczące tej dziedziny. Książka ma bardzo przejrzysty układ. Podzielona jest tematycznie na 12 rozdziałów, a każdy rozdział składa się z następujących części: * wprowadzenie słownictwa danego tematu, * ćwiczenie umiejętności rozumienia ze słuchu i rozumienia tekstu czytanego, * ćwiczenia gramatyczne, * ćwiczenia słownictwa, * zadania podsumowujące zdobytą wiedzę. Obok tekstów znajdują się słowniczki z wyrazami i zwrotami użytymi w danym tekście. Do książki dołączono nagrane przez brytyjskich lektorów 2 płyty CD, które ułatwiają rozumienie ze słuchu oraz umożliwiają przećwiczenie i opanowanie prawidłowej wymowy. Zamieszczone w książce: klucz do ćwiczeń, teksty nagrań oraz słownik angielsko-polski, umożliwiają samodzielną naukę. pl/sklep/ksiazki-naukowe_pl/produkt/jezyk-angielski-dla-pielegniarek/74198" title="Język angielski dla pielęgniarek">

43, 22 zł

Język angielski dla pielęgniarek PZWL

Książki > Zdrowie. Medycyna. Uroda > Medycyna > Choroby. Terapia. Leki > Terapia. Opieka nad chorym. Rehabilitacja. Fizjoterapia > Pielęgniarstwo

"Podręcznik przeznaczony jest do nauki języka angielskiego ogólnego i zawodowego na poziomie elementarnym. Autorzy polecają zastosowanie podręcznika nie tylko jako książki kursowej dla szkół medycznych oraz szkół językowych prowadzących kursy specjalistyczne, ale również jako podstawę do nauki indywidualnej. "

Sklep: ksiazki-naukowe. pl

szukaj w Kangoo pzwl książki dział ogólny podręczniki ćwiczenia zadania nauki języków

Sklepy zlokalizowane w miastach: Warszawa, Kraków, Łódź, Wrocław, Poznań, Gdańsk, Szczecin, Bydgoszcz, Lublin, Katowice

1. Sklepy z pzwl książki dział ogólny podręczniki ćwiczenia zadania nauki języków

2. pl/szukaj/pzwl+książki+dział+ogólny+podręczniki+ćwiczenia+zadania+nauki+języków/serwis">Szukaj na wszystkich stronach serwisu

t1=0. 103, t2=0, t3=0, t4=0. 011, t=0. 103

Podręcznik ogólny 4 Healthcare 4h415g

Bezpośredni link do pobrania Podręcznik ogólny 4 Healthcare 4h415g

Starannie wybrane archiwa oprogramowania - tylko najlepsze! Sprawdzone pod kątem złośliwego oprogramowania, reklam i wirusów

Ostatnia aktualizacja Podręcznik ogólny 4 Healthcare 4h415g